Henüz, ne zaman ne de mekân sınırlarını tam olarak tespit edemediğimiz, bildiğimiz bütün ölçüleri zorlayan bir evrende yaşıyoruz. Pek çok sırlar barındıran bu evreni çevreleyen dev bir mıknatıs olasılığını düşünmek ise, düşüncenin sınırlarının evrenin sınırlarının ötesine geçtiğinin bir göstergesi olsa gerek.
2005 yılında evreni yeniden tanımlamış ve büyük patlamanın olmadığından, evrenin gerçek yaşının nasıl hesaplanabileceğinden, zamanın manyetik yapıya sahip bir maddeden oluştuğundan, cisimlerin uzaklaşma hızındaki yanlıştan, evrendeki gizli enerjinin kaynağından, gök cisimlerinin birbirleri ile haberleşmesinden ve evrendeki maddeyi oluşturan enerjinin maddeleşmesindeki sabitten bahsetmiştim.
Evreni çevreleyen dev mıknatıs konusu ise, zamanda yolculuk konusunda araştırma yaparken fark ettiğim bir olasılıktan kaynaklandı. Açıklanamayan bazı konuları açıklamak için, ne kadar imkânsız gibi görünse de, ihtimal dâhilinde bir fikir olarak belirdi düşüncelerimde.
Evrenin etrafında, onu çevreleyen dev bir mıknatıs olması olasılığı bana göre oldukça fazla. Bu durumda karanlık madde ve karanlık enerji olarak adlandırılan ancak net olarak izah edilemeyen konular da açıklığa kavuşmuş olur.
Gök cisimlerinin merkezden uzaklaştıkça uzaklaşma hızlarının artmasının, zaman denen bir kavramın bulunmasının hep bu dev mıknatısın etkilerinden kaynaklandığını düşünüyorum. Demir tozlarına mıknatıs uygulandığında birbirini kesmeyen çizgilerden oluşan özel bir dağılım deseni oluşturmaları gibi, gökyüzündeki cisimlerin yörüngelerinin kesişmemesi de aslında ortamda bir mıknatıs etkisi olduğunun göstergesi olabilir.
Bir mıknatısı böldüğümüz zaman her bir parçanın yine iki kutuplu mıknatıs gibi davranması ile holografik evren modeli de aslında bu manyetik yapıyı işaret ediyor olabilir.
İçinde yaşadığımız evrenimizi çevreleyen dev bir mıknatıs, hem tüm evrende bir manyetik alan oluşturuyor ve hem de zaman dediğimiz algıyı meydana getiriyor olabilir. Manyetik akımları zaman olarak algılıyoruz ve mıknatıs bizi belirli bir yöne çekiyor gibi göründüğü için de doğrusal bir zaman algısı oluşmuş durumda. Olan olayların hepsi evrenimizi çevreleyen dev mıknatısa kaydoluyor ve bu nedenle de bulunduğumuz evren içerisinde zamanda yolculuk gibi bir şey söz konusu değil. Bunu ancak dışındaki dev mıknatısa ulaşabilirsek belki gerçekleştirebiliriz.
Modeli daha da geliştirmek gerekirse; merkezde küp şeklinde bir evren ve bu evrenin dışında onu çevreleyen ve maddeye katı, sıvı, gaz ve plazma halini veren dört farklı özellikte mıknatıs içeren Jiroskobik bir yapı düşünülebilir. Bu dört farklı mıknatıs aynı zamanda evrendeki dört kuvvetin de oluşumunu sağlar. Bu kuvvetler: çekim kuvveti, elektro-manyetik kuvvet, güçlü etkileşim kuvveti ve zayıf etkileşim kuvvetidir. Dört farklı mıknatıs ve Jiroskopik yapı ile evrende çeşitli boyutların oluşması da belki açıklanabilir.
Yazar: H. Ertuğrul Şahin
