Eğitime ayrılan bütçe, savunma bütçesinin 20 katı. Her öğrenciye bilgisayar veriliyor. Sağlık hizmetleri ücretsiz. Adı rüşvet skandallarına karışan kim varsa derhal görevinden istifa ediyor. Medya sektörü ise gerçekten tamamen tarafsız ve bağımsız yayın yapıyor. Uruguay’ın eski devlet başkanı Jose Mujica’nın icraatlarından birkaçı.
Bir devlet başkanı düşünün:
- Halkın hakları için savaşan bir gerillaymış. 2 kere hapse atılmış ve 6 kere vurulmuş.
- Aylık 12.000 dolar maaşının sadece %10 unu alır gerisini vakıflara bağışlar.
- Maaşlar dışında oluşan primlerin hiç birini almaz.
- Devlet başkanlığı sarayında oturmaz.
- Tek odalı bir evde yaşamaktadır.
- Halkın vergileriyle masrafları karşılanan makam araçlarının oluşturduğu konvoylarla seyahat etmeyi kabul etmez, devlet başkanlığı ofisine kendi kullandığı 1987 model arabasıyla gidip gelir.
- Hasta olduğu zaman devletin hastanesine gider, sıra alır, halkı gibi sıra bekler muayene olur.
- İlacını kendi parası ile alır.
- Evlerine doğru giden yolda 2 tane koruma görevlisi, eve yaklaşmadan görevlerini yerine getiriyor. Bir de 3 bacaklı bir köpeği var.
İşte 2010-2015 yılları arasında Uruguay’ın lideri olan Jose Mujica böyle bir devlet başkanı. Marksist bir gelenekten geliyor. Halkının sahip olmadığı hiçbir hakkı kullanmıyor. Yönettiği halkı ne yiyiyor, ne içiyor, ne giyiyor ise aynısı yapıyor. Suyunu kuyudan çekiyor, çamaşırlarını bahçede kurutuyor. Seçilmiş bir devlet başkanı olmasına rağmen çok mütevazi bir hayat yaşıyor. Uluslararası kurumların raporları Mujica’nın göreve gelmesiyle birlikte, Uruguay’ın genel ekonomik durumunda iyileşmeler olduğunu gösteriyor.
IMF’nin 2013 yılında yayımladığı bölgesel rapora göre, Uruguay’ın Gayri Safi Milli Hâsılası yüzde 4.00 artmış. Dünya Bankası’nın hesaplarına göre kişi başına düşen milli gelir 2009 yılında 8,998 dolar iken 2013’te 14.710 dolara yükselmiş durumda. Böylece Uruguay tarihte ilk kez yüksek gelirli ülkeler grubuna dâhil edildi.
Uluslararası Çalışma Örgütü’nün (ILO) ‘Çalışma Dünyası 2013’ raporuna göre ise kriz öncesi istihdam rakamlarını aşan az sayıda Latin Amerika ülkesinden biri olan Uruguay’da reel asgari ücrette küçümsenmeyecek bir artış yaşandı. Latin Amerika ve Karayipler Ekonomik Konseyi ECLAC’ın 2013 yılı Latin Amerika’da Sosyal Görünüm raporuna göre Uruguay nüfusunun yüzde 6’sı yoksulluk, yüzde 1.1’i ise aşırı yoksulluk koşullarında yaşıyor. Bu oranlar Latin Amerika bölgesindeki en düşük rakamlardır.
Eğitime ayrılan bütçe savunmaya ayrılan bütçenin 20 katı. Her öğrenciye bilgisayar veriliyor. Sağlık hizmetleri ücretsiz. Adı rüşvet skandallarına karışan kim varsa derhal görevinden istifa ediyor. Medya sektörü ise gerçekten tamamen tarafsız yayın yapıyor. Her bölgenin kendine özgü yerel kanalı var.
Aslında yazılacak daha çok şey var. İnsan böyle bir devlet başkanını görünce Allah herkese Jose Mujica gibi bir devlet başkanı nasip etsin demekten kendimizi alamıyoruz.
Peki, kendi için ne yapıyor diye sorduğumuzda kocaman bir hiç ile karşılaşıyoruz. Çünkü onun amacı sadece insanına daha güzel bir dünya yaşatmak ideali. Cebini değil, ahlakını doyurmak hayali.
Jose Mujica’ya ait bazı seçme sözler:
“Bana en fakir devlet başkanı diyorlar. Ben fakir değilim. En fakir olan, yaşamak için çok fazla şeye ihtiyacı olandır. Pahalı yaşam tarzını sürdürmek için sürekli daha fazlasına ihtiyacı olandır. Çok fazla mal varlığınız yoksa onları devam ettirmek için bir köle gibi bir ömür boyu didinip durmak zorunda kalmazsınız.”
“Ben insanların geceleri yatacak bir saçak altı bile bulamadıkları bir dünyada, başkalarının 500 metrekarelik malikânelerde yaşamasını anlamıyorum…”
