Dünya bahçesi, çiçekler ve bahçıvanlardan ibarettir. Kimi insan çiçek, kimisi bahçıvandır. Dikkat et bu sözüme!
Gönül, Gül’ün kadife yaprağıdır ve Gül, insandır.
İnsanın kaderi de Gül dalı gibi hazin… O da başkaları mutlu olsun diye yaşar ve ölür.
Biraz Kelebeğe benzer Gül dalı, kısacık ömrü kaç gün ne bilsin ve Gül dalına benzer insan o da bilmez kaç gündür ömür dediği…
İnsan gönül toprağını kardığı zaman, sevgi avucunda ekilmeyi bekleyen Gül tohumu gibidir. Aşk üstüne aşk, sevgi üstüne sevgiyle sular insan, Gül dalını. Dünya bahçesi, çiçekler ve Bahçıvanlardan ibarettir. Kimi insan çiçek, kimisi Bahçıvandır. Dikkat et bu sözüme!
Karma karmaşık yaşam ve bu koca Dünya aslında bir uzun hikayedir. Bahçe, bu hikayenin özeti ve Gül ile Bahçıvan hikâyenin kahramanlarıdır. Gül, Bahçıvana ne kadar muhtaç ise insan da insana o kadar muhtaç ve Bahçıvan Gül’e ne kadar ihtiyaç duyuyorsa, insan insana o kadar ihtiyaç duyar.
Bahçıvan Gül’ e “Seni seviyorum!” Der.
Adeta Gül’ün can suyudur “Seni seviyorum!”
Ve Bahçıvan da Gül’den bir cevap bekler, “Seni seviyorum!”
Başı dik, yaprağı kadife, toprağa köklerini salmış mağrur mağrur, işte Gül…
Gül, sevgiyle büyür mü hiç? Elbette Gül değil, sevgi ile sadece sevgi büyür. Bu yüzden insanların kimisi bahçıvandır: Seven, sevdiği gönülde aslında sevgi isimli bir Gül büyütür. Sevgi bahçıvanıdır insan…
Ve insanlar, Dünya bahçesine tane tane serpilmiş tohumlardır. Her biri bir bahçıvan bekler, bir lahza can suyu niyetine “Seni seviyorum” dilenerek… Çünkü can suyudur Gül’ü yaşatan, büyüten ve Gül büyüdüğünde, nadide kokusuyla teşekkür eder, Gül’ün güzel kokması, bahçıvanına “Seni seviyorum” deyişidir. Velhasıl Gül, bahçıvana ne kadar muhtaç ise bahçıvan da Gül’e o kadar ihtiyaç duyar.
Nihayetinde, ya kış ya da bahçıvan Gül’ün sonudur. Çünkü bu dünya öyle acımasız bir dünyadır ki bahçıvan, can verdiğinin canını almak ile Gül ise boynunu bahçıvana uzatmak ile hükümlüdür.
Ey dost!
Bu bağ acının, ayrılığın bağıdır.
Var sen, sen ol!
Ne Gül’e kız ne de bahçıvanı suçla.
Bil ki Gül’ün kârı kokmak iken, bahçıvanın kârı o kokuyla mest olmaktı.
Unutma ki Baki olan yalnız Allah’dır.
Gül dalı!
Gül de olsan, bahçıvan da mesele dermek ya da derilmek değil.
Dünya bahçesinin tek gerçeği var o da sevmek ve sevilmektir.
Eğer sen, sevdin ve sevildinse…
Aşk oldu demektir.
Unutma!
İnsanın kaderi de Gül dalı gibi hazin, o da başkaları mutlu olsun diye yaşar ve ölür…
