Enerjisini harcayamayan çocuklar neden bu kadar hırçın oluyor? Konsol oyunları çocukları nasıl etkiliyor? Oyun alanı bu kadar daralan çocukların eğitim hayatları nasıl etkileniyor? İş hayatında hangi gençler ön plana çıkıyor?
Son yıllarda büyük şehirlerde yaşanan yeni yapılanmalar çocukların oyun alanlarını ciddi şekilde azaltıyor. Sokaklarda oyun oynayamayan çocuklar evlere kapanıyorlar. Bu da çocukların enerjisini harcayamamasına yol açıyor. İstanbul başta olmak üzere büyük şehirlerde yaşayan aileler iş yoğunluğu, yaşam standartları, trafik sıkıntısı nedeniyle çocuklarıyla dışarıda yeterince vakit geçiremiyor. Bu durum da çocukların daha basit bir yaşam sürmesine sebep oluyor.
Bilgisayar ve konsol oyunları faktörü
Dışarıya çıkamayan çocuklar kendilerini tamamen konsol oyunlarına adamış durumdalar. Saatlerce konsol oyunlarıyla vakit geçiren yeni nesil çocuklar birçok duygudan yoksun yaşıyorlar. Eski çocuklar dışarıya çıkıp gün boyu arkadaşlarıyla vakit geçirir, birlikte oyun oynar, takım olarak hareket etme duygusunu yaşar ve o yaşta geliştirdikleri yardımlaşma duygusu onların ömür boyu yanında olurdu. Bu çocuklar şimdilerde evlerine kapanmış, konsol oyunlarının başından kalkmayarak yardımlaşma, takım olma, birlik ve beraberlik duygularını kaybediyor.
Direksiyon ebeveynlerde
Artık ailelere büyük iş düşüyor. Çocuklarını bilgisayar, iPad, Play Station gibi oyun konsollarından biraz daha uzak tutmaya çalışarak onları sinema, tiyatro, müzikal gibi etkinliklere götürmeliler. Çocukların yaşayamadığı bu etkinlikler sayesinde ileride ortaya çıkacak birçok sorun olabilir. Birden çok çocuğun bir araya geldiği ortamlar sürekli sorunların çıktığı, yaramazlıkların arttığı, kimsenin kimseye hiçbir şeyini paylaşmadığı alanlar olmaya başladı.
Dışarı çıkmayan çocukların geleceği nasıl etkileniyor?
Dışarıya çıkamayan ve oyun ihtiyacının tümünü evde karşılayan çocuklar eğitim alanında sorunlar yaşayabiliyor. 30 kişilik bir sınıfta sürekli evde yaşayan çocuklara nazaran dışarıya çıkarak etkinliklerde bulunan, yardımlaşmayı öğrenen, takım olma, birlikte hareket etme gibi duyguları yaşayan çocuklar bir adım öne geçiyor.
Bu çocuklar lise ve üniversite çağına geldiğinde diğer çocuklara göre daha iyi şeyler yapabiliyor. Özellikle iş yaşantısına geldiğinde etkin projelerde görev alan, işini en iyi şekilde yapan, yöneticilik duyguları ön planda, liderlik vasfı gelişmiş gençler olarak karşımıza çıkıyor.
