24 Haziran seçimlerinde; şeker fabrikalarının satıldığı Çorum, Yozgat, Tokat, Kırşehir, Niğde Konya; çayın para etmediği için tepki gösteren Rize; Tepki olarak fındık ağaçlarını kesen Giresun ve Ordu; fiyatlara tepki gösteren zeytin üreticilerinin olduğu Balıkesir; kayısı maliyeti kurtarmıyor diyen Malatya kime oy verdi?
Seçim sonuçlarını okumak yerine sözde seçmen analizi yapmak
Muhalif olduğu anlaşılan ve seçim sonuçlarını analiz etmekten ziyade iktidara oy verenleri hedefleyen ağırlıklı paylaşımlardan birisi de “Şeker fabrikalarının satıldığı, hükumete tepki için kayısı, fındık ağaçlarının kesildiği illerden kime kaç oy çıktı?” paylaşımıdır.
Bu türden paylaşımlar bir hayli fazla… Haliyle buradan hareket ederek “size müstahaktır” değerlendirmesine ulaşmış olmak…
Oysa meseleyi bundan ibaret görmek demek, bir çok şeyden habersiz olmak demektir.
Halk bunlara bakmaz!
Birincisi halk bunlara bakmaz. Halk iktidar olana ve güçlü olana onay verir. İkincisi, halk bu tip uygulamaları “çelişki ve tutarsızlık” olarak görmez, kendine yönelik olduğunu düşünmez.
Eğer böyle olsaydı zaten mesele kalmaz, demokrasi kültürü daha farklı olur ve dolayısıyla demokratik talepler diye bir durum olurdu.
Halk talep etmez. Sadece sunulmuş olanı onaylar. Sunan kişinin veya erk’in ne sunduğundan çok ne kadar güçlü güçlü olup olmadığına bakar.
Talep eden halk değil, sınıftır. O sınıf da bilindiği üzere ortada yok… Yani sınıf var ama örgütlü ve motor güç değil.
Efendim, halk bu veya “bu millete müstahak” gibi ifadeler ile işin içinden çıkamaz ve çözüm üretemezsiniz.
Halkın /Seçmenin kafasında kodladığı bir kaç ölçüt vardır.
Beka sorunu
Bunlardan ilki ve en önemlisi “Beka sorunu”dur ki; Şu anda oylar beka sorunun kendilerince çözümü olan yerlere gitmiştir.
Savaş hali, dış güçlere karşı olma hali, ya daha beter olursa hali ve bugünümüze de şükür hali bu kodlamaların başlıcalarıdır.
Gelelim şu halkın oy verme tercihini veya dayatılan tercihe onay vermesini engellemediği şeker fabrikası satılan yerlerin dökümüne…
24 Haziran seçimlerinde kim kime oy verdi?
Çorum:
Recep Tayyip Erdoğan: 64,56
Muharrem İnce: 26,54
Yozgat:
Recep Tayyip Erdoğan: 75,49
Muharrem İnce: 14,74
Turhal (Tokat):
Recep Tayyip Erdoğan: 64,56
Muharrem İnce: 25,33
Ilgın (Konya):
Recep Tayyip Erdoğan: 74,22
Muharrem İnce: 13,67
Kırşehir:
Recep Tayyip Erdoğan: 55,67
Muharrem İnce: 28,29
Niğde:
Recep Tayyip Erdoğan: 61,61
Muharrem İnce: 25,06
***
Çayı para etmediği için oy tehdidinde bulunan Rize:
Erdoğan: 76,92
İnce: 16,64
***
Hükumete tepki göstererek fındık ağaçlarını kesen Karadeniz Bölgesi:
Giresun:
Erdoğan: 64,42
İnce: 25,64
Ordu:
Erdoğan: 65,13
İnce: 25,96
***
Fiyatlara tepki gösteren zeytin üreticilerinin olduğu bölgeler:
Balıkesir:
Erdoğan: 47,39
İnce: 39,55
“Kayısı maliyeti kurtarmıyor” diye 2.5 milyon kayısı ağacını kesen Malatya:
Erdoğan: 69,19
İnce: 22,95
Özetle: Halk başka, sınıf başkadır.
Veya talepkar toplum olmak ile arz edileni kabul edip “tevekkül” eden başkadır.Fabrikaların satışı köylü milletini, taşrada yaşayanları ve kente göç etmiş Anadolu insanını pek ilgilendirmez.
Köylü ve kentteki Anadolulu sıcak paraya bakar. 12 ayın bir ayı o sıcak parayı, miktarı ne olursa olsun eline aldığında, banka kredisi, senet, elden alınan borç ve fabrika umurunda değildir.
Bir de o günü kurtardığına bakar.
Köylü ve kentteki Anadolulu sıcak paraya bakar. 12 ayın bir ayı veya her ayın bir günü sadaka ölçeğindeki o sıcak parayı, miktarı ne olursa olsun eline aldığında, banka kredisi, senet, elden alınan borç ve fabrika umurunda değildir.
