Gazoz deyip geçmeyin… 1970 yılına kadar ülkemizde tam bin adet yöresel gazoz vardı.
Hemen her bölgede gazoz vardı ve bunlar halkın gönlüne taht kurmuştu. Örneğin Antalya ve çevresinde en çok sevilen Cansu gazozu vardı. Her tam 750 bin şişe gazoz satıyordu. Üstelik tüm bu gazozolar doğal malzemelerde üretiliyordu.
Sonra özellikle endüstriyel kolanın çıkması ile hepsi peş peşe kapandı. 1980’li yıllara gelindiğinde Türkiye gazoz savaşını kaybetmişti. O bin gazoz yok olmuştu.
Genç girişimci Ahmet Sav bu gazozların peşine düştü, araştırdı. 80 civarı sınırlı sayıda üretim yapan gazoz üreticisne ulaştı. Gazoz konusuna merakı aileden geliyordu. Dedesi Ahmet Sav da Cansu gazozlarının kurucusuydu.
İstanbul Üniversitesi, İngilizce İşletme Bölümü mezunu Ahmet Sav Konuya profesyonelce yaklaşarak gazoz konusuna farklı bir yaklaşım getirdi.
Önce araştırmaları sonucu bulduğu 80 gazoza ulaştı. Sonra bunların pazarlanabilmesi için bir e-ticaret sitesi kurdu. Artık her şey hazırdı. Fakat sipariş gelmiyordu. Aradan iki ay geçti.
Ve beklenen oldu. Ahmet Sav’ın e-ticaret sitesine ilk sipariş Diyarbakır’dan gelmişti. Ürün temini ve tahsilat konusunu çözen Ahmet bey siparişleri büyük şehirlerden bekliyordu. Fakat il sipariş onu ters köşe yatırmıştı. Bu kez teslimat sorununu çözmek için uğraş verdi. Günlerce kamyoncularla konuşan genç girişimci sonuçta ilk teslimatı yaptı. Bu siparişi e-ticaret üzerinden gelen diğer siparişler izledi.
Ahmet Sav gazoz konusunda ikinci adımı da atarak aktif pazarlamaya başladı. Kendi çizdiği rota üzerinde yaptığı görüşmelerle tam 500 noktaya 80 çeşit gazozu satmaya başladı. Böylece Türkiye yeniden yerel gazoz lezzeti ile tanıştı.
Bu ilginç girişim hikayesinin gündeme getirdiği bir çok acıklı hikayede var. Bu hikayeler Türk Gazoz Sanayisinin nasıl yok olduğu konusunda. Bunlara örnek vermek gerekirse, bir dönem çocukların neden gazoz kapağını anlayabiliyoruz. Bu aslında yok olmakta olam bir sektörün son çırpınışlarıymış meğer.
Öte yandan Kola devleri gazoz üreticilerini nasıl zora sokup boğmuşlar bunu merak edenler için en ibret verici hikaye şişe toplamadan geçiyor. Mesela bir kola devi yerli gazoz şişelerine ücretsiz kola vermeye başlayınca, yerli gazoz üreticileri şişesiz kalmış.
Böylece şişelenemeyen tonlarca gazoz kanalizasyona dökülmek zorunda kalmış. Bu hikayelerin içinde kola üreticilerinin indirim promosyon ve ücretsiz buzdolabı verme oyunlarıda eklenince yerel, yerli ve milli lezzetler yok olmuş.
