Bilindiği üzere Yılmaz Özdil’in yazdığı Mustafa Kemal kitabı tanesi 35 liradan binlerce sattı. Çok sayıda baskı yaptı. Yazarı ciddi paralar kazandı. Ya da şimdilik bilinen şekliyle kazandığı varsayılıyor. Şimdi de söz konusu kitabın 1881 tanesi, el ile ciltlenmiş olarak tanesi 2500 liradan satışa sunulacakmış. Elbette olabilir. Yazan var, yapan var ve alan var. Ama tam da bu bağlamda ortaya sorgulanması ve tartışılması gereken bir konu çıkıyor.
Birincisi ve önemlisi:
Örneğin, Atatürk’ün bizzat Afet İnan’a anlattığı hatıralardan oluşan “Atatürk Hakkında Hatıralar ve Belgeler” kitabı, 12,4 liradır ve Yılmaz Özdil’in kitabının onda biri kadar satış yapmamış veya alınmamış, dolayısıyla da okunmamıştır. Yine Atatürk’ün bizzat yazdığı, devlet ve hukuk felsefesini ortaya koyan “Medeni Bilgiler” kitabı 19 liradır ve Yılmaz Özdil’in kitabının onda biri kadar alınmamış, satılmamış ve okunmamıştır.
Şimdi burada Atatürk sevdasını, saygısını veya Atatürkçülük düşünce ve ahlakını sorgulamak gerekmiyor mu?
Diğer bir söylem ile Atatürk’ü en iyi tanımak ve anlamak bağlamında birçok kitap dururken, üstelik Atatürk’ün kendi yazdığı kitaplardan çoğu kişinin haberi dahi yokken; popüler kültür ve popüler muhalif ideolojinin sağladığı fırsat dolayısıyla Yılmaz Özdil’in kitabının bu kadar çok satması arasında bir çelişki yok mudur?
Bu durumu Atatürkçü düşünce veya Atatürk olgusunun metalaştırılarak pazarlanması olarak görmek ve bu anlamda eleştirel bir bakış getirmek yanlış veya “haset” dolu bir yaklaşım mıdır? Muhtemelen değildir ve olmaması gerekir. Özellikle elle ciltleme ve tanesinin 2500 liradan satılacak olması meselesi başlı başına bir eleştiri konudur.
Yazılan “Nutuk” kitabı mıdır? Ki, bir kitabı piyasacı bir pazarlama tekniği ile tabulaştırarak asıl özneyi ve olguyu tamamen yok edecek ahlaki bir sorunsal içine girilmektedir? Dahası söz konusu kitap, bu haliyle hangi Atatürkçü veya Atatürk severe yönelik hazırlanmakta ve sunulmaktadır. Bunda Atatürk adına ne gibi bir yarar ve olumluluk söz konusudur?
Atatürk üzerine birçok kitabı okumuş olanların, Yılmaz Özdili’in kitabını da almış, okumuş olanları elbette imtina ederek belirtmek gerekir ki, asıl mesele ve tartışma işte budur.
İkincisi:
Bazı değerleri, düşünceleri, idolleri yazarak popüler olmak eleştirilecek bir şey olmayabilir elbette. Ama yazarın mahareti başka, popüler iktidar kültürü ile popüler muhalefet kültürünün; mevcut okuma ve tüketim ilişkilerini yönettiği ve bu nedenle söz konusu düşünce, değer ve idollerin kişisel menfaat aracı haline getirilmesi başka şeydir.
Üçüncüsü ve son olarak şunu da belirtmek gerekir ki;
Yazarların yazdıkları ile var olmaları ile yazdıkları ile yazdıkları meseleye katkı veya çözüm üretmeleri başka şeydir. Burada Yılmaz Özdil’in memleketteki Atatürk karşıtlığı veya düşmanlığına karşı nasıl bir çözüm ürettiği veya Atatürk değerlerine ilişkin nasıl bir katkı sunduğu ya da mevcut gidişata ilişkin Atatürkçülük adına nasıl bir karşı duruş sergilediği kayda değer tartışmalar olsa gerekir.
Peki, Yılmaz Özdil bu kadar çok baskı yapan, bu kadar çok satan ve üstelik öznel bir pazarlama tekniği ile yine ciddi para getirmesi beklenen bu çabalarının sonunda, tüm bu işleri kitabının konusu olan Atatürk, uygarlık, laiklik vb. mücadele alanları için kullanacak olması ve bunu herkese göstermesi durumu değiştirir mi? Elbette değiştirir.
Yoksa yaptığı Atatürkçülük tüccarlığı olur. Ne kadar iyi yazmış olursa olsun, ne kadar iyi bir ürün ortaya koymuş olursa olsun durum budur. Ama hayali veya kurgu roman bir roman yazsa idi durum farklı mı olurdu? Evet farklı olurdu. Çünkü söz konusu kitabın yazarı kendisi olabilir ama konusu ve tüketimi tamamen kendisi dışında bir olgudur. Bu bağlamda mesele galiba kapitalizm, piyasa, ahlakın göreliliği, ideolojik değerler, ilkeler ve tutumlar gibi alanlara girmektedir ve başkalaşmaktadır.
Bekleyeceğiz ve göreceğiz. Zaman ne eylerse güzel eyler. Çünkü zaman görmek ve bilmek açısından doğru eyler.
