İletişimin büyük bir kısmı dijital ortamda gerçekleşiyorsa, dijital demokrasi de mümkün olmalıdır.
Pek çok siyasi mesele, faydalı bir şekilde siyasi tartışmaya konulamaz. Bir yanda katılım için dijital olarak oluşturulmuş tartışma formatlarının eksikliği, diğer yanda ise amaç odaklı hedeflerin eksikliği var. Seçmenlerin basit bir evet/hayır kararı verebilmesi için ülke çapındaki konulardan yerel bilgilere kadar konuların sayısız yoldan geçmesi gerekli mi?
Sağlam bir doğrudan demokrasinin önemli bir parçası, kapsamlı iletişime ve bunun yarattığı zaman alıcı tartışmalara dayanır. Dijital iletişim algısı ise genellikle altyapı sorunlarının hızlı bir şekilde bildirildiği durumlarda kesinlikle arzu edilen hızlanma unsuruna dayanmaktadır. Daha yavaş formatlar bir tasarım meselesidir.
Büyük ölçekli projeler yerine, küçük başlayan şirket yenilikleri, sürekli optimizasyon ile genellikle daha hedefli sonuçlar sağlar. Siyasal katılımı teşvik etmek için demokrasiyi dijitalleştiren ilk proje dijital oylama olmak zorunda değildir. Daha doğrudan etkiler, örneğin, akıllı şehirlerden gelen verilerden ve bunların ücretsiz erişiminden, aşırı karmaşık dijital resmi süreçlerin optimizasyonundan ve hatta yabancı ülkelerdeki sosyal ağlardaki dikkatin çarpıtıldığı tartışmalardan kopmadan kaynaklanmaktadır.
Tüm dünyada dijital politik katılımı test eden yaklaşımlar ortaya çıkıyor. Amaç, kendi kaderini tayin hakkını mümkün kılmak olmalıdır. Blok zinciri ve günlük siber saldırılar zamanlarında merkezi bir Bilgi teknolojilerinin yaklaşımı, özellikle saldırganlar için verimli olacaktır. Hiçbir sistem asla tamamen güvenli değildir, ancak yeterince iyi niyetle hala hızla büyüyen dijital gerçeklik demokratikleştirilebilir.
