NASA’nın Hubble uzay teleskobunu kullanan gökbilimciler, bir kara delik tarafından yutulan bir yıldızın son anlarını ayrıntılı olarak kaydetti.
NASA’nın yaptığı açıklamada, astronomların Hubble’ı, düzensiz bir yıldızın yerçekimi uçurumuna daldığında ne olduğunun ayrıntılarını öğrenmek için kullandığını söyledi.
Gökbilimciler tarafından çeşitli teleskoplar kullanılarak kara deliklerin etrafında yaklaşık 100 gelgit bozulması olayı tespit edildi.
NASA, yüksek enerjili uzay gözlemevlerinden birçoğunun 1 Mart 2021’de başka bir kara delik gelgit bozulması olayı tespit ettiğini ve bunun başka bir galakside meydana geldiğini bildirdi.
NASA’ya göre, Hubble gözlemlerinden farklı olarak, yıldız halihazırda parçalandıktan sonra oluşan kara deliğin etrafındaki aşırı sıcak haleden yayılan X-ışını ışığından veriler toplandı.
NASA’nın verdiği bilgiye göre, merkezinde hareketsiz bir süper kütleli kara delik bulunan herhangi bir galakside, yıldız parçalanmasının her 100.000 yılda sadece birkaç kez gerçekleştiği tahmin ediliyor.
Bu AT2022dsb yıldız atıştırma olayı ilk olarak 1 Mart 2022’de, gökada dışı gökyüzünü kabaca haftada bir kez şiddet olayları için inceleyen yer tabanlı teleskoplardan oluşan bir ağ olan All-Sky Automated Survey for Supernovae (ASAS-SN veya “Assassin”) tarafından yakalandı. Hubble astronomlarının normalden daha uzun bir süre boyunca ultraviyole spektroskopisi yapması için Dünya’ya yeterince yakın ve yeterince parlaktı.
CfA’dan Peter Maksym, “Genellikle, bu olayları gözlemlemek zordur. Bozulmanın başlangıcında, gerçekten parlakken belki birkaç gözlem alırsınız. Programımızın farkı, ne olduğunu görmek için bir yıl boyunca birkaç gelgit olayına bakmak üzere tasarlanmış olmasıdır” dedi.
Hubble spektroskopik verileri, bir zamanlar yıldız olan çok parlak, sıcak, halka şeklindeki bir gaz alanından geliyormuş gibi yorumlanıyor. Torus olarak bilinen bu alan güneş sistemi büyüklüğünde ve ortasında bir kara delik etrafında dönüyor.
“Çöreğin kenarında bir yere bakıyoruz. Kara delikten gelen ve saatte 20 milyon mil hızla (ışık hızının yüzde üçü) bize doğru yansıtılan yüzeyi süpüren bir yıldız rüzgarı görüyoruz. diyor Maksym. “Aslında halen olayla ilgili kafa yoruyoruz. Yıldızı parçalıyorsunuz ve sonra kara deliğin içine doğru ilerleyen bu malzemeyi alıyor. Ve böylece, neler olup bittiğini bildiğinizi sandığınız modeller var ve sonra gerçekte ne görüyorsanız onu elde edersiniz. Bu fenomen, bilinen ve bilinmeyenin tam kesiştiği noktada bilim insanları için heyecan verici bir olay oldu.”
