Yaşarken ne kadar farkındayız birbirimize karşı sorumluklarımızın? Biliyor muyuz nelerden sorumluyuz? Niçin sorumluyuz? Sorumlu olmalı mıyız?
Üzerimize düşeni yapıyor muyuz? Sorumluluklarımızın farkında mıyız? Yaşam her gün bir sürü deneyimi beraberinde getirmekte. Deneyimler birbirimizle, kendimizle, hep birlikte. Bu birliktelik bizi birbirimize karşı sorumlu kılıyor. Çünkü birimizin yaptığı bir şey bir diğerini, bir başkasını etkiliyor.
Evet, birlikte yaşıyorsak, bir şeyleri birlikte paylaşıyorsak bu paylaşımın içinde her iki tarafında kazanması gerekiyorsa, her iki tarafta da denge ve mutluluk olsun istiyorsak sorumluluklarımızı da bilmemiz gerekmektedir.
Bazen çok ağırdır sorumluluklarımız eğer arkasında bir grup, bir bütünlük taşıyorsa, bazen de sadece kendimizi içeriyorsa, sonuçları bizi ilgilendiriyor olsa bile bir şekilde aslında bizim dışımızı da ilgilendiriyordur görünmeyenin ardında. Dolayısıyla farketmez sorumluluk her şekilde aynıdır.
Sorumluluk vicdan muhasebesidir
Sorumluluk vicdan muhasebesidir içsel dünyamızda. Yaptığımız her neyse o bir başkasına, doğaya zarar veriyor mu? Bir sistemin düzenini bozuyor mu? Bir karar vermeden önce tüm bunların sorgulamasını vicdan adı altındaki olguyla incelememiz ve sonrasında hiç kimseye zarar vermeyecek, kendimiz dahil hiç kimseyi incitmeyecek şekilde davranmamız gerekmektedir.
Gerekmektedir diyorum eğer insan olmak istiyorsak bu olmazsa olmaz şartlardan biridir. Bu sorgulamayı yapmadığımızda, farkındalıksız davranışlarımızda ki bunlar etki / tepki şeklinde gelişir kendimiz dahil çevremize zarar verebiliriz.
Sorumsuz davranış modeline bakacak olursak bu da kendini iki şekilde var eder; ya birilerine bağımlılıktır ya da bencilliktir. Kendi yükümüzü başka birilerine yüklemek ve onların bizlerin adına bir şeyler yapmasını beklemek ne kadar insanın içini acıtan bir gerçeklik değil mi?
Yaşam deneyimlerimiz için birilerinin kararlarını beklemek, birilerine muhtaç olmak, mağduru oynamak. Bu durumun farkında olmamak. Genelde bu davranış modelindekiler kendisinin güçlerine inanmazlar, yapabilirliklerinin, kendi ihtiyaçlarının farkında değildirler böylesi yaşam biçiminde özgürlük duygusunu barındırmaz.
Hür ve özgür yaşamak, yaşamın sorumluluklarını almayı gerektirir.
Bu davranış modeli içinde pişmanlık, çaresizlik, acizlik barındırmaz. Kendisidir kendinin efendisi. Davranışları birlik ve bütünlük içinde herkesin hayrınadır.
İç huzur, sevgi ve dengedir hissettikleri. Sorumluluk bilincinde olmak işbirliğini ve paylaşımı getirir. Herkesin kazandığı bir dünya için sorumlulularımızın farkında olmak zorundayız. Çünkü o zaman üzerimize düşeni yaparız, işte o zaman elimizden gelenin en iyisini yaparız, işte o zaman soruna değil çözüme odaklanırız.
Bencilce sorumsuzluk durumunda ise hem kendimize hem de başkalarına, çevremize zarar veririz. Deneyimin sorumluluğu başkalarına yüklendiğinde ve sonuç olumsuz olduğu hallerde de başkalarını suçlarız ki yaşam kaotik bir hal alır.
Şimdi seçim sizin ya sorumluluklarımızın farkındalığında mutlu bir hayat ya da başkalarına mahkum olmuş hür ve özgür olamadığınız bir hayat.
