Dilimizde bireysellik, bireycilik, ferdiyetçilik, gibi karşılıklarının yanı sıra kimi zaman kötüleyici anlamda “bencillik veya “egoistlik” olarak ifade edilse de insanların sınırlanmasına ve tek tipleştirilmesini karşı durarak, kişilerin bağımsızlık ve özgürlüğünü, insanın kendi ayakları üzerinde durmasını sağlar aslında bireyselcilik…
Okul çağlarından itibaren sürekli etkisi altında bırakıldığımız bütün ideolojik aşılamaların ve koşullandırmaların temelinde yatan tek tip insan modeline karşıdır .Ümmetçi, devletçi, milliyetçi, vatanperver, ulusalcı olarak isimlendirdiğimiz tüm benzeri yaklaşımlar arasında insanoğlunun kaybolup gitmemesini amaçlar.
Yıllarca bireysel yaklaşımı savunanlar kendi tercihlerine, seçimlerine ve yaşam tarzına karışılmamasını isterken, toplumdaki diğer tüm bireylerin de aynı haklara sahip olduğunu savunmuşlardır.
Bireycilik insanın bir sürünün parçası olmadığını ifade eder. Dinler için “Ateizm” ne ise ideolojiler için de “bireycilik” odur.
[quote]Kollektivist çıkarlarla çelişse de toplumda var olan en önemli haklar bireysel hak ve özgürlükler değil midir?[/quote]
Peki bu hakları savunan bir yaklaşıma egoist yaftası koymak ne kadar doğrudur?
Bireycilik insanlara zekâ ve yeteneklerinden tam olarak yararlanma fırsatı verilmesini ve toplumun gelişmesinin önünü açar.
Bu yaklaşım toplumu toplum olmaktan çıkaran, kendi becerileri ve düşünceleri yerine toplumun becerileri ve düşünceleri dayatmasına karşıdır.
Buna en güzel örnek altmış yıl öncenin Çin devletidir. Bu dönemde devlet politikası gereği bireysel katkısına bakılmaksızın herkese eşit paylar verilerek, insanların kendi istediklerini yapması engellenmişti. Ne kadar çalışırlarsa çalışsınlar hayatlarının değişmeyeceğinden emindiler. Monotonlaşan, istemediği işte çalıştırılan insanlar en sonunda çalışma güdülerini kaybettiler. Yaptığı işten nefret eden insanlar işine olan ilgilerini kaybetti. Kaybeden tabi ki Çin oldu.
