Kuantum Fiziği’nde “Benzer Benzeri Çeker”, ne düşünürsek o enerjiyi yayınlarız, auramızda kalır ve düşündüğümüz şeylerin kalitesine göre düşük ya da yüksek frekanslı enerjileri çekmeye başlarız.
Kuantum Fiziği’nin Klasik fizikten farklı olan taraflarını, maddenin katı olmadığını hatta %99’unun ışık parçacıklarından, atom altı partiküllerden ve bu partiküller arasında boşluklardan, bu boşlukların çok güçlü enerji ve çekim kuvvetinden oluştuğunu, boşluklar arasında ışık hızından daha hızlı haberleştiklerini detaylı olarak aktardık.
Sıradan düşünce, sıradan kelimeler düşük frekanslı düşüncedir ve düşük enerjileri çeker.
Her şeyden önce, dönüp kendimize bakmalıyız:
Konuştuğumuz kelimelere ve aklımızdan geçen düşüncelere.
Ne türde düşünüyor ve aktarıyoruz?
Genelde tüm dünyada düşünceler ve konuşmalar, isyandan öteye gitmez.
Herkes, yaşadıklarına kızar, başına gelenlere üzülür ve dile getirir.
Her yaşanan olay, kişiye illaki bir şey anlatmak için meydana gelmez. İnsan, sürekli Neden Ben? Sorusunu sorar. Belki sen değilsin. Bütünün içinde “Neden Ben?” sorusunu soran diğer parçan için, sen çekim alanına dahil olan, görev alan bir varlıksın. Bu yüzden sürekli talihsiz olaylar zinciri yaşadığını düşünmek, Bütüne hizmet etme vazifesini henüz daha benimsemediğimizi ve o bilince ulaşamadığımızı gösterir. Bu bilinç oluşana kadar çekim alanlarına dahil olacağımız da şüphesizdir.
“Batsın bu dünya”, “Kahrolsun dünya”, “Böyle Kadere….” “Keşke doğmasaydım” “Niye bunlar benim başıma geliyor” “Kör Talih” “Ne düşünsem oluyor, başıma geliyor” “Su içsem yarıyor” gibi öyle çok kelimeler tüketilir ki…
Hatta pozitif düşünen ve pozitif davranan insanlara da, sanki başka gezegenden gelmiş muamelesi yapılır. “Pollyannacısın” “Safsın” “Bu kadar iyimser olma, kazık atarlar sana” gibi yakıştırmalara maruz kalınır.
Tüm çocukluk boyunca, hep olumsuzluklarla büyütüldük.
“Yapamazsın”, “Düşersin, “Tembel”, “Kabiliyetsiz”, “Üşürsün” “Hasta olursun”, “Elleme, yapma etme”.…. Sonra da “Benim çocuğum neden başarısız? Neden isyankar, neden bu kadar asi? nerde hata yaptım?” deriz.
Olumlu düşünmek, pozitif düşünmek öğrenilir ve öğretilebilir. Yani düşünce sistemimizi baştan inşa edebileceğimiz gibi (çocukluktan), sonradan da öğrenebiliriz. Önce düşünce sistemini yeniden ele alır ve olumsuz düşünceler yerine, olumlular konularak konuşmaya ve sonra da düşünmeye başlar.
Her düşünce sonradan eyleme dönüşecektir. Bu zamanla olacaktır. Hemen olmasını beklemek yersizdir.
Sonra hayallerini amaçlarına göre düzenler. Neyi istiyor ve arzu ediyorsa, sanki onlara şimdiden ulaşmış gibi net ve açık imgelemeler yapar. Nasıl biri olmak istiyorsa, onun gibi davranır.
Başlangıçta bu konuda biraz zorlansa bile, sonra yeni düşünce ve tavırlar alışkanlık haline dönüşür. Bilinçaltının olağanüstü gücünü kullanmaya başlar. Sezgilere ve ilhamlara açar kendini.
Bilinçaltının uyarılarına ve desteklerine kendini açar.
Bize bahşedilen en önemli insan olma özelliklerinden ve kullanıldığı zaman çok iyi bir enerjiye dönüşecek olan alışkanlık meselesi vardır.
Alışkanlığın belli bir zamanı vardır ve diyetlerde hatta bir takım özel çalışmalarda genelde vücudun 28 günlük bir alışkanlık süresi vardır. Enerji çalışmalarında da, uyumlama sonrası 21 günlük kendine enerji çalışması yapma zamanı verilir öğrencilere.
Bizler olumsuz ve bağımlılık yapacak her şeye alışkın durumdayız. Oysa, bu özelliği, olumlu yönde kullansaydık inanılmaz şeyler başarabilirdik.
Olumlu düşünceyi de beynimize şuurlu olarak alışkanlık haline getirmeliyiz.
Kuantum Fiziği’nde “Benzer Benzeri Çeker“, ne düşünürsek o enerjiyi yayınlarız, auramızda kalır ve düşündüğümüz şeylerin kalitesine göre düşük ya da yüksek frekanslı enerjileri çekmeye başlarız.
Unutmayalım ki kendimizi gözlemleyerek çok sonuçlara ulaşabiliriz.
Kuantum ve Yeni Çağ
Üçüncü bine başladık, 2000’li yıllardayız, ve artık bu çağa ‘Bilgi Çağı’ diyoruz. Bilgiler yenileniyor, yenilendikçe anlayışlar değişiyor, anlayışlar değiştikçe bizler değişiyoruz.
Artık bilgi ve bilim kavramlarına daha farklı bakıyoruz.
Eski klasik fizik anlayışının temelleri yavaş yavaş, kuantum’un keşfi ve ortaya konması ile yıkılmaya başladı.
Eskisi gibi bilgi ve bilim anlayışı materyalist ve mekaniklikten çıktı ve daha mistik ve spirit hal almaya başladı. Bunu yine kuantum fiziğinin ortaya konmasına borçluyuz.
Kuantum fiziği ve izafiyet teorisinin katkıları, sadece fizik bilimine değil, tüm bilim dallarına da benzer gelişmeler katmıştır.
Aynı zamanda enerji anlayışına katkılarından dolayı (her şeyin aslının enerji olduğunun keşfi), spirit (ruhsal) çalışmalara yönelimi arttırmaktadır.
Madde, enerji, neden-sonuç ilişkileri (determinist*), mistik anlayışlar, uzay, zaman, mekan, boyutlar gibi anlayışlarının değerlendirilmesi de farklı bir hal almaya başladı.
Yaşadığımız bu değişim, (1950’lerde başlayan bu değişim) Yeni Çağ daki Yeni Dünya İnsanlık Realitesi’nin oluşumuna katkı sağlayacak, köklü değişimler yaşayacağı bir çağ özelliği taşıdığını ispatlar durumdadır.
Kuantum fiziğinin anlaşılır hale gelmesiyle, toplumsal, ekonomik, zihinsel, duygusal ve ruhsal yönlerden değişimler kaçınılmaz olmaktadır.
Bu değişim süreci herkesi etkilemekte, en tutucu toplum tarafından bile görmezlikten gelinemez hale gelmektedir.
Evren tamamıyla kaotiktir. “En iyi bilinen mekanizma” diye nitelenen olaylarda bile, kaotik dinamiklerin rolünü göz ardı edemeyiz.
Herhangi bir taşı elimizden bıraktığımızda, yere düşerken, Andromeda galaksisindeki küçük bir meteorit, bizim taşımıza bir çekim kuvveti uygulamaktadır.
Ne kadar ilginç bir bilgi değil mi?
Evrendeki tüm maddeler, atom ve atom altı partiküllerin birbirleriyle, ışık hızından daha hızlı haberleştikleri ve etkileştiklerinden dolayı, etkileşirler. Ve en ufak bir hareketten tüm evrenin bilgisi olmaktadır.
Yani her şey etkileşim halindedir. Bu etkileşim, sadece dünya içerisinde değil, tüm evrende geçerlidir.
Ama elbette ki bu değişkenlerin tümünü hesaba dahil etmek, insanın yapabileceği bir şey değildir. Bizim şansımız, ölçüm yöntemlerimizin, evrenin ince ve narin dokusuna göre oldukça kaba olması ve (evrensel etkileşimlere oranla) çok kaba sonuçlarla yetinebiliyor olmamızdır. Biz hesaplarımızı, kendimize göre yapabiliyoruz, çünkü, kütlelerle doğru, aradaki uzaklığın karesi ile ters orantılı vs.
Sistem bileşenleri, tüm etkileşimler göz önüne alındığında, bir olasılıklar yumağı içinde sürüklenir ve o anki kuantum durumu için geçerli olasılığa doğru bir “çökme” gerçekleşir. Yani artık kesin kurallar değil, olasılıklar söz konusudur.
Biraz anlaşılmaz gibi görünse de, bilmemiz gereken tek şey evrendeki her şeyin iletişim ve haberleşme halinde olduğudur.
Bu yüzden, evrene atılan her pozitif düşünce, pozitif davranış, diğer tüm var olanları da etkilemektedir….
Hiçbir yapılan boş değildir, boş yere yapıldığı düşünülmemelidir.
Bir soru sormalıyız kendimize: Evrenin muhteşem düzeninde, soyut ve somut evrenin tam ortasındayız. Neden kendimizi ayrı görüyoruz ve ne zaman bu bütünün içinde yer aldığımızın farkına varacağız?
Bilgi, her yerdedir, evrenseldir, paylaşımı öngörür. Kainat (görünen ve görünemeyen evren) bilgi ile inşa edilmiştir, bizlerin özü bilgidir. Ve tüm evrene, tüm hücrelere, atomlara ve atom altı partiküllere nüfuz etmiştir ve Evren bu sayede organize durumunu devam ettirmektedir.
Bilgi tek bir kaynaktan yayılır. Biz varlıklara düşen onu uygulamaktır ve bilgi ile hareket etmektir. Ve naçizane yorumlamak kalır. Bilgi, paylaştıkça değer kazanır, önemi ve yeri artar. Önemli olan ne kadar fayda sağladığıdır. Bilgiye sahip çıkalım, koruyalım, paylaşalım ama sahiplenmeyelim, kendimize mal etmeyelim. Her şeyin özü BİR’dir.
(Bu yazı metnindeki bazı alıntılara “alıntı” adı altında birçok paylaşım sitelerinde tesadüfen rastladım. Daha önce parçalar halinde, ruhsal konulu bir sitede kendi ifadelerimle yayınlamış olduğumdandır ve oradan alıntı yapılmış olması muhtemeldir. Fakat bu yazı bütünlük arz etmektedir.)
NOTLAR:
(*) Plank sabiti: Işık hızıyla hareket eden bir fotonun Planck uzunluğunu aldığı zaman olan 1.70863•10-45 saniye Planck zamanıdır.
Planck zamanı kadar sürede, ışığın aldığı yol “Planck uzunluğu” olarak tanımlanır. Bu uzunluk (Gh/2π•c3)½=10-33 cm ya da 1.61599•10-35
Işık hızı ya da pi sayısı gibi doğanın bir değişmezi, Planck sabiti de 1900 yıllarında, Max Plancktarafindan keşfedilmiş oldu.
(*) Entropi: Fiziğin en temel kanunlarından biri olan “Termodinamiğin İkinci Kanunu”dur. Doğruluğu teorik ve deneysel olarak kesin biçimde kanıtlanmış bir kanundur. Einstein bu kanunu bütün bilimlerin birinci kanunu olarak tanımlar.
(*) Takyon: hk. Bilgiler GenBilim sitesinden alıntı yapıldı, yorumlandı.
(*) Determinizm: Neden-Sonuç prensibi. Bir fiil ve hareketin sebebi, başka bir fill ve hareketin sonucudur. Kaderimizi kendimiz, dış sebeplerin de etkisiyle Sebep – Sonuç Yasası içinde belirleriz. (Metapsişik Terimler Sözlüğü-Ruh ve Madde Yayınları)
(*) Buss, D. (2000). The Evolution of Happiness. American Psychologist.
DeVos, R. (2001). Choose Optimism.
Seligman, M. E. P., Csikszentmihalyi M. (2000) “Positive Psychology, An Introduction”, American Psychologist.
