Görme engelli 11 hamarat kadın, 8 – 13 Mart tarihleri arasında Ataköy Airport Outlet Center’da birbirinden güzel el emeği ürünlerini sergiliyor. Gözder (Görme Özürlüler Derneği) Örgü Kulübü tarafından hazırlanan ürünler, sizi önyargılarınızın ötesinde bir dünyaya ulaştıracak.
Kermeste görme engelli kadınların ördüğü bebek takımları, kazaklar, battaniyeler, boyunluklar vb. yer alacak. Standın tüm geliri, örgü işlerinin sahiplerine ve Gözder’e katkı sağlayacak.
Senelerdir engelliler alanında yoğun emek veren Gazeteci – Yazar Bensu Kaya’nın hayata geçirdiği bu proje, Gözder Yönetim Kurulu’nun Genel Sekreteri Perihan Pala, Kadın Hakları Sekreteri Serap İlter ve Kadın Komisyonu Başkanı Nursefa Özkan koordinasyonuyla sürdürülüyor. Kermes için gereken yumak ve malzemeler, Büyükçekmece Rotary Kulübü ve dernek gönüllüleri tarafından sağlandı. Kermesin broşürü Büyükçekmece Belediyesi tarafından bastırıldı.
Sipariş ve bilgi için:
Gözder (Görme Özürlüler Derneği): Zuhuratbaba Mah. Bakır Sokak No: Bakırköy / İstanbul
Tel: 0212. 543 54 22 / 0544 540 47 89
Katılımcılar
Yıldız Saraçoğlu
“Görme engelliyiz, ama örme engelli değiliz” projesinin ilham kaynağı olan Yıldız Saraçoğlu, 1960 yılında İstanbul’da doğdu. On altı yaşına kadar biraz görüyordu, sonra görme yetisini tamamen kaybetti. İlkokul mezunu. Emirgan Altı Nokta Görme Engelliler Rehabilitasyon Merkezi’nde bağımsız hareket eğitimi aldı. Yüzde beş oranında görebilen İsmail Bey’le 38 yıldır mutlu bir evlilik sürdürüyor. Tozkoparan’da oturuyorlar. Üç oğulları var. Büyük oğlu iki üniversite bitirdi, belediyede çalışıyor. Satış elemanı olan ortanca oğulları üniversiteye devam ediyor. Küçüğü liseyi bitirdi; şu anda özel sektörde çalışıyor. Çevresinde hamaratlığıyla bilinen Yıldız Hanım, evinin tüm işlerini yapıyor. Yemekleri ve özellikle börekleri dillere destan. Örgü örmeye 12 yaşında haroşa öğrenerek başladı. Görenlere sora sora kendini iyice geliştirdi. Geçtiğimiz yıllarda Bakırköy’de kurulan el emekleri standında siparişler almaya başladı. Bilgisayar kullanmayı bilen eşinin desteğiyle internetteki örgü tariflerini uyguluyor. Anlatılan ya da dokunduğu her modeli çıkarabiliyor. Genellikle şiş kullansa da tığla çiçek motifleri yaparak ördüğü ürünleri süslüyor. Kermese bebek kıyafetleri, şallar ve battaniyelerle katılıyor.
Zeynep Demirel
1984 Tokat – Turhal doğumlu olan Zeynep Demirel, iki yaşında geçirdiği menenjitin etkisiyle görme yetisini kaybetti. Açık lise mezunu, bir şirkette çalışır görünüyor. Emirgan Altı Nokta Görme Engelliler Rehabilitasyon Merkezi’nde bağımsız hareket eğitimi gördü. Gözder bünyesinde bilgisayar sertifikası aldı. Bekar. Başakşehir’de ailesiyle yaşıyor. Örgü örmeyi ailesinin yardımıyla öğrendi. Altı yıldır örgü örüyor. Ev işlerini ve yemek yapmayı seviyor. Makrome de biliyor. Kendini geliştirmeye çalışıyor. Modeli birisi anlatırsa çıkartabiliyor. Kermese şapkalar, boyunluklar, kaşkollar ve saç bantlarıyla katılıyor.
Nihal Kılıçaslan
Yüzde 79 görme engelli olan Nihal Kılıçaslan, 1967 Kütahya doğumlu. Görme kaybının yanı sıra kas iltihaplanması ve Akdeniz ateşi hastalıklarıyla mücadele ediyor. Ortaokul mezunu. Engeliyle ilgili herhangi bir rehabilitasyon eğitimi almadı. Küçük yaşlarda ailesinden ve çevresinden etamin, dantel öğrendi. El işlerine mekik ve tığ işleriyle başladı. Evli. Bir oğlu ve bir kızı; evli olan kızından da bir torunu var. Oğlu çalışmıyor. Eşi parkinson tedavisi görüyor. Gündelik ücretlerle ev işlerine gidiyor. Kermese lifler, bebek yelekleri ve boyunluklarla katılıyor.
Nursefa Özkan
1964 yılında İstanbul’da doğdu. Glokom hastalığı nedeniyle yüzde 75 görme kaybı var. Lise mezunu. Daha önce avukat, muhasebeci ofislerinde ve bir pastanede yardımcı eleman olarak çalıştı. Şu anda bir şirkette çalışır görünüyor. Engeliyle ilgili herhangi bir rehabilitasyon eğitimi almadı. Ortopedik engelli eşi ve halen öğrenimini sürdüren oğluyla Kocamustafapaşa’da yaşıyor. Tüm ev işlerini kendisi yapıyor. Henüz 6 yaşındayken aile büyüklerinden tığ işlerini öğrendi. O yıllarda gözlerinde sorun olduğu için annesi kızsa da el işlerine devam etti; kendi kendini geliştirdi. Görme engellilerde daha nadir görülen tığ işlerinde kendini geliştirdi. Tek şişle örülen Tunus işini bile öğrendi. Çevresinde gören – görmeyen örgü meraklılarına örnekler konusunda yardımcı oluyor. Değişik modeller çıkarmayı seviyor. Kermese bebek yelekleri, boyunluklar, battaniyeler, sabunlar ve tül torbada kokulu taşlarla katılıyor.
Sultan Tatlı
1974 İstanbul doğumlu. Doğuştan yüzde yüz görme engelli. Lise mezunu. Bakırköy Belediyesi’nde çalışıyor. Altı Nokta Görme Engelliler Rehabilitasyon Merkezi’nden bağımsız hareket, Gözder’den bilgisayar serfikası aldı. Yedi yıllık evli. Bir markette çalışan eşinin herhangi bir engeli yok. Beş buçuk yaşında, biri kız biri erkek, kreşe giden ikizleri var. Avcılar’da oturuyor. Evinin tüm işlerini kendi yapıyor. Örgü örmeyi 13 – 14 yaşlarında annesinden öğrendi. Selanik, saç örgüsü gibi modelleri biliyor; beş şişle de örüyor. Kermese kazaklar, bebek yelekleri, boyunluklar, etekler ve şapkalarla katılıyor.
Meryem Çağlar
1956 yılında Yozgat’ta doğdu. Sarı nokta hastalığı nedeniyle yüzde 80 görüyor. İlkokul mezunu. SSK emeklisi. Gözder’den bilgisayar sertifikası aldı. Gözder Kadın Kolları’nda görevli. Yirmi yıl önce eşinden ayrıldı; üç çocuğu ve yedi torunu var. Halkalı – Atakent’te çocuklarına yakın oturuyor. Örgü örmeyi gördüğü dönemlerde annesinden öğrendi. O zamanlar kanaviçe, dantel gibi ince işler de yapıyordu. Gözleri bozulunca örgü örmekten vazgeçmişti, ancak bu projeyle yeniden örgü örmeye başladı. Kermese çocuk yelekleri, kazaklar ve kaşkollarla katılıyor.
Reyhan Saytan
1983 Gerede doğumlu. Doğuştan yüzde yüz görme engelli. Açık lise öğrencisi. Ankara’da rehabilitasyon eğitimi aldı. Altı aylık evli. Pendik’te oturuyor. Örgü örmeyi sekiz-dokuz yaşlarında ailesinden öğrendi. Kermese bebek takımları, şapkalar ve atkılarla katılıyor.
Dudu Atam
1968 Iğdır doğumlu. Yüzde yüz görme engelli. Bekar. Ailesiyle Fatih’te yaşıyor. İlkokul mezunu. Örgü örmeyi annesinden öğrendi. Gördüğü dönemlerde trikotaj makinelerinde çalıştı. Örnekleri tarif üzerine uyguluyor. Evin bütün işlerini kendi yapıyor. Kermese bebek yelekleri, patikler, bereler, bolerolar, saç bantları, lifler ve çift renkli battaniyelerle katılıyor.
Hatice Çelik
1982 Adıyaman doğumlu. Yüzde yüz görme engelli. Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Öğretmenliği bölümü mezunu. Kilyos Veysel Vardar Körler Okulu’nda öğretmen. Örgü örmeyi kitap okumak gibi bir hobi olarak görüyor. Yalnız yaşadığı için evinin tüm işlerini kendisi yapıyor. Basit modeller biliyor. Kermese bebek kaşkolları, süeterler ve yeleklerle katılıyor.
Özlem Ay
1968 Bursa doğumlu. Yüzde doksan görme kaybı var. Örgü örmeye dokuz yaşında başladı. Gözder’de bilgisayar eğitimi aldı. 25 yıldır evli; üç kızı var. İki kızı üniversitede, bir kızı lisede okuyor. Ev hanımı; ev işlerine kızları yardımcı oluyor. Eşi boya-badana işleri yapıyor, ama KOAH hastası olduğu için pek verimli çalışamıyor. Pendik’te oturuyor. Örgü örmeye küçük yaşlarda annesinden öğrendi. Tığ işleri de yapıyor. Kermese kalın ipten halılar ve paspaslarla katılıyor.
Meliha Bircan
1955 Samsun doğumlu. Yüzde 25 göz, yüzde 25 kalp sorunu var. Üç çocuğu, iki gelini ve üç torunu var. Bekar. Emekli. Örgü örmeyi kendi kendine öğrendi. Halkalı’da oturuyor. Kermese süeterler, pantolon takımları, yelekler ve şapkalarla katılıyor.
