Fransa’da esnek çalışmaya karşı verilen mücadele sonucunda artık ulaşılamaz olmak bir hak. Hafta sonu iş e-postalarını yanıtlamamak yasal bir hak.
Çalışma hayatı ve kurumsal iletişim teknolojiyle birlikte hızlandıkça çalışma saatleri de belirsizleşmeye, çalışma alanı genişlemeye, iş ile özel yaşamın arası muğlaklaşmaya, sömürü artmaya başladı. Fransa’da esnek çalışmaya karşı verilen mücadele sonucunda artık ulaşılamaz olmak bir hak. Hafta sonu iş e-postalarını yanıtlamamak yasal bir hak.
Fiziksel olarak ofislerimizi terk edip eve ya da sosyal alanlara gidilse de bir anda gelen bir e-posta veya WhatsApp mesajı, işin tüm stresini ve beraberinde getirebiliyor. Dijital olarak işlere sıkı sıkıya bağlı olunduğu içim, çalışanlar asla erişilemez olamıyor. Yani aslında çalışanlar işyerinden tam anlamıyla çıkamıyor. İş, çalışanların olduğu her yere telefon ve taşınabilir bilgisayarla birlikte geliyor.
İş hayatında gizli baskı ve sorumluluk
Fransa hükümeti, çalışanların asla işten çıkamama ve sürekli olarak işle ilgili e-postaları yanıtlama baskısına karşılık 2014’ten beri çalışma yürütüyor. Bu yılın başında ise konuya daha fazla ağırlık vererek tekrar kamuoyu yaratılmıştı. Şu anda ise, resmi olarak çalışma saatleri dışında ulaşılamaz olmak bir hak. Hafta sonları iş e-postalarını yanıtlamamak bir hak.
Çalışma yaşamının kurduğu bu gizli baskı ve sorumluluk çalışanların sürekli olarak stres ve baskı altında hissetmesine neden oluyor. Hafta sonu zihnen dinlenemeyen ve omzunun üstündeki küçük denetleyiciyle birlikte e-postalarını yanıtlamaya devam eden çalışanın hafta içine yönelik motivasyonu da bir o kadar düşük oluyor.
Dijital dünyada her zaman çok hızlı iletişim kurabiliyor ve kimi zaman aktarmak istediklerimizi planladığımızdan da hızlı çözümlenebiliyor. Ancak bu nedenle çalışanlara, çalışma saatleri dışına da sorumluluk yüklemek dinlenmenin sonu oluyor.
