Silahlar ne kadar öldürücüyse, ilaçlar da en az o kadar öldürücüdür. Ani ve nicel olarak gözlenebilecek çoklukta değil ama sürekliliği ve yeryüzünün her yerinde neden olduğu ölümlerin toplamı hesaplandığında, ilaçların ve kullanım sonuçlarının savaşlardan daha fazla öldürücü olduğu kesindir.
İlaç kullanmak zorunda bırakılan toplumlar yaratılıyor
İlaç kullanan, kullanmak zorunda bırakılan ve ilaçlar nedeniyle sağlığını, verimini ve dahası yaşamını yitiren insan sayısı o kadar çok ki, dolaylı öldürmeler doğrudan öldürmeleri katlayarak geçmiş durumdadır.
Önce hasta edip sonra ilaçla tedavi etmek bir sağlık politikası olmuş durumdadır. Buna ilaveten sağlıksız yaşam koşulları ve sağlıksız endüstriyel beslenme ve endüstriyel yaşamı; önce ve özellikle çoğaltıp geliştirerek bunu ilaçla tedavi etmek anlayışı “kapitalist sağlık politikasının” temel formasyonunu oluşturmaktadır.
Hastalık ve ilaç demek daha çok para demek
Çünkü burada insan, “hastalık ve ilaç” ilişkisi “mal, ticaret ve para” ilişkisi üzerine dönüştürülecek biçimde inşa edilmiş ve ilaç endüstrisinin politikasını oluşturmuştur. Dolayısıyla başat duruma geçen ve belirleyen olan endüstri/ilaç endüstrisi kendisi belirlenen olması gerekirken “belirleyen” konumuna geçmiş durumdadır. Toplumsal yaşamın ve toplumsal politikaların endüstriyi ve endüstriyel planlamaları belirlemesi gerekirken, endüstrinin ve endüstriyel planlamaların toplumsal yaşamı ve toplumsal yaşam politikalarını belirliyor olduğu sistemler kapitalist üretim ve tüketim ilişkililerinin belirlediği sistemlerdir.
Bir ülkede ve dünyada silah endüstrisi ile ilaç endüstrisi arasında farkın kalmaması demek; o ülkenin ve egemen dünya sağlık politikası ilişkilerinin sonucu ve görüntüsüdür. Bu sağlık politika ilaç endüstrisinin sağlık politikalarını belirlediği ve belirlenen bu politikaları ilaç tekelleri marifeti ile ulusal işbirlikçiler sayesinde hayata geçirilmesiyle yürütülmektedir.
Önleyici hekimlik neden önemli?
Hastalıkları önlemeye yani sağlıklı ve yeterince doğal ve iyi beslenme ile sağlıklı yaşam koşulları oluşturmayı strateji ve toplumsal politik bir amaç haline getirmeyen; belirlemeyen ve uygulamayan ülke yönetimleri suçlu ve işbirlikçi yönetimlerdir. Çünkü hasta olmayı engellemeyi, hekim ve hastayı değil; hasta adayı olan birey ilişkisini buna göre kurgulamayan, dolayısıyla önleyici tıp ve önleyici hekimliği birinci plana almayı düşünmeyen ve istemeyen sağlık politikaları, ilaç endüstrisinin insan sağlığını ticaret ve pazarlama haline dönüştürmesinin işbirlikçileri ve ortaklarıdırlar.
Silahlar öldürmek içindir. Savaş olmazsa silahlara gerek yoktur. O halde savaşa hayır.
İlaçlar tedavi içindir. Hasta yoksa tedavi edici ilaçlara da gerek yoktur. O halde hastalık üretmeye ve çoğaltmaya hayır.
Herkesin bildiği gerçeğe göre; önleyici ve koruyucu tıp, hekimlik ve ilaç maliyetleri, tedavi edici tıp, hekimlik ve ilaç maliyetlerinden çok ama çok ucuzdur.
Bu bağlamda “toplumcu hekimlik ve sağlık” muhtemelen şunu söyler: Hastalık tedavi edilmez. İnsan tedavi edilir. Önemli olan insanın tedavi edilecek boyutlarda hasta olmamasıdır. Ve bunun için de önemli ve gerekli olan insanların hasta olmalarını engellemektir.
