Tam da bu ülkenin en büyük gazetecilerinden birinin, Uğur Mumcu’nun ölüm yıl dönümünün olduğu ayda bugün çalışan gazeteciler günü. Günümüz koşullarında ne kadar manidar bir isim değil mi “çalışan” gazeteciler günü.
10 Ocak: Çalışan (!) Gazeteciler Günü
Bir zamanlar fikirleri uğruna, doğruları söylemek uğruna canından olmayı göze alan gazeteciler vardı. Doğruları söyledikleri için, canlarını verdiler bu ülkenin gerçek aydınları. Faili meçhul adı altında bir bir alındı canları.
Uğur Mumcu katledildi bu ülkede! Necip Hablemitoğlu, Ahmet Taner Kışlalı, Çetin Emeç, Bahriye Üçok ve daha niceleri… Kalemden korkanlar, gelecek karanlıktan korkmadılar. Korkmadıkları için bir bir aldılar; bu ülkenin aydınlık yüzlerini aramızdan.
Yaşayan ve güçlü kalemler, senelerce hapis yattı. Bugün hala doğruların peşinden gittiği için bin bir zorlukla mücadele eden gazeteci varken çalışan gazeteciler gününü kutlamak sanırım sadece dağına hiç kar yağmayanlara kaldı.
Hani adına gazeteci denilen ama mesela her gün emekli maaşına zam haberi veren gazetecilere.
İnsanlar geçim sıkıntısından intihar ederken “Felaket senaryosu yazdılar ama kriz yok iyiye gidiyoruz.” diyen gazeteciler.
Dün kötülediğini suyun yönü değişince öven gazeteciler…
Kumpas davalarının şakşakçısı olan, var olan her şey yalan çıktığında yüzü hiç kızarmayan utanmadan hala ekrana çıkan gazeteciler…
Bugün örgüt lideri kabul edilene dün methiyeler düzen, bahsederken ağlamaklı olan, bugün dünü unutup onlarla nasıl yiğitçe mücadele ettiğinden dem vuran gazeteciler…
Yoksulu görmeyen, canı yanandan bihaber olan gazeteciler…
Hak, hukuk, adalet gibi kavramların sokak sloganı dışında bir anlamı olmadığını zanneden gazeteciler…
Konuşursam birini incitirim, incitirsem koltuğumdan olurum korkusuyla gelene ağam, gidene paşam diyen gazeteciler…
Evet, bugün sizlerin günü! Çalışan gazeteciler gününüz kutlu olsun. Çünkü geriye kalanlar artık pek çalışamıyor!
