Gaz göndermeyle filizlenen, belediye yüzünden başlamadan sonlanan bir aşk hikayesi…
Annesi tarafından tuzağa düşürülerek gaz yapıcı ve fakat leziz akşam yemeklerine maruz bırakılan Gülendam, mide rahatsızlığıyla dolu bir gece geçirdi. Sabah tuvalete gittiğinde çok arzu etse de içerisinde biriken gazı dışarıya göndermeyi başaramadı.
Keyifsizce giyinip işe gitmek üzere evden çıktı. Hava yağışlı değilse, metroya gitmek için yaklaşık 20 dakika yürüyordu. Şansına o gün hava, oldukça açıktı. Yürümeye başladı. Hareket ettikçe bağırsaklarında baskı hissetti. Sonunda içinde biriken gaz, dışarıya çıkmaya razı olmuş gibi gözüküyordu.
Başını hafifçe arkasına doğru çevirip yakınından yürüyen biri olup olmadığını kontrol etti. Kimse yoktu. Gazın çıkmasına izin verdi:
“Pıııııııırt, pırt, pırt, pııııırt, pırt.”
O esnada yüzünde kendisinin de farkında olmadığı bir memnuniyet ifadesi oluştu. Bu ifade, karşıdan kendisine doğru yürümekte olan Cafer tarafından fark edildi. Çevrede başka kimse bulunmuyordu. Cafer, kızın takındığı ifadenin kendisiyle bağlantılı olduğunu düşündü. Beğenilmiş olmanın verdiği hazla onun da yüzünde bir memnuniyet ifadesi meydana geldi.
İçinden:
“Ne olmuş bir aydır tıraş olmuyorsam ya da giyimime özen göstermiyorsam? Bak kız beğendi işte.” dedi.
Tek hoş olmayan şey, yürümekte olduğu yönden gelen kokuydu. Gözü mazgala takıldı ve kokunun kanalizasyondan geldiğini düşündü.
Yine içinden:
“Yahu şu belediye de kanalizasyon kokusuna bir türlü çözüm bulamadı gitti.” dedi.
Aşkını zehir eden belediye
Kızla ertesi gün tekrar karşılaşmak isteyen Cafer, işi olmamasına karşın aynı zamanda aynı yerde olmaya karar verdi.
Gaz sıkıntısı sonlanan Gülendam, o gün yediklerine dikkat etti. Huzurlu bir gece geçirdi. Sabah uyanıp işe gitmek üzere evden çıktı. Hemen hemen aynı yerde Cafer karşısına çıktı. Ancak bu kez Gülendam’ın yüzünde bir memnuniyet ifadesi yoktu. Cafer durumu hayra yorup kızın kendisine olan beğenisini dizginlediğine inandı.
Diğer günler de böyle devam edince Cafer, harekete geçmeye karar verdi.
Tıraş olup düzgün bir kıyafet giyerek kızın karşısına çıktı. Ve işte hedeflediği memnun ve gülümseyen yüz ifadesi yine karşısındaydı.
Elbette Gülendam’ın memnuniyetinin geçen akşam yediği kuru fasulyeden kaynaklı gazı göndermesi nedeniyle oluştuğunu bilmiyordu.
Birkaç adım atan Cafer, geçen günkü kokudan daha beter bir kokuyla karşılaştı. Mutluluğunu baltalayan kokuya sinirlendi. Aşkını kendisine zehir eden belediye, artık yegane düşmanıydı. Nefesini tutup:
“Ulan bir daha bu belediyeye oy verirsem, suratıma tükürsünler!” diye söylenerek gitti.
