2024 Dünya Mutluluk Raporu’nda, dünyanın en mutlu ülkesi yine Finlandiya olurken, Türkiye’de 106’ncı sıradan 98’e yükseldi. Bu yıl listede kuşak farklılığı dikkat çekti. Dünya geneline bakıldığında yaş yükseldikçe mutluluk oranı artıyor
Birleşmiş Milletler (BM) desteğiyle hazırlanan 2024 Dünya Mutluluk Raporu yayınlandı. Bu yılki raporda da yine Finlandiya ilk sırada yer aldı. Listede ilk 10 neredeyse sabit kaldı. Avustralya ve Hollanda hariç ilk 10 ülkenin tamamının nüfusu 15 milyonun altında iken, ilk yirmi ülke arasında sadece Kanada ve Birleşik Krallık’ın nüfusu 30 milyonun üzerinde. Geçen yıl ki listede 106’ncı sırada yer alan Türkiye bu yıl 8 sıra yükselerek 98’inci sırada yer aldı. ABD ve Almanya geçen yıl 15 ve 16. sıralarda yer alırken bu yıl 23 ve 24. sıralara geriledi.
En mutsuz ülke Afganistan
2006-2010’dan 2021-2023’e kadar genel mutluluktaki değişiklikler ülkeden ülkeye büyük farklılıklar gösterdi. Sırbistan 2013’ten 2024’e 69 sıra, Bulgaristan da 2013’ten 2024’e 63 sıra yükseldi. Afganistan ise 2013’te sondan 13. sırada iken2024’te en mutsuz ülke olarak en büyük düşüşlerden birini yaşadı.
30 yaşın altındakiler için mutluluk seviyeleri artık Avrupa’nın her iki yarısında da eşit. Yaşı 60’ın üzerinde olanlar için Avrupa’nın iki yarısı arasındaki fark 2006-2010 yılları arasındaki farkın yaklaşık yarısı kadar. Ancak bu fark hala çok büyük.
Kuşaklar arasında, 1965’ten önce doğanlar (Boomers ve öncekiler) 1980’den sonra doğanlara (Y ve Z kuşağı) göre yaklaşık dörtte bir puan daha yüksek yaşam değerlendirmesine sahip. Her bir kuşak içinde, yaşam değerlendirmeleri daha yaşlı kuşaklardakiler için yaşla birlikte yükselirken, daha genç kuşaklardakiler için yaşla birlikte düşüyor.
En mutlu ülkeler sıralaması:
Türkiye 98. sırada
Türkiye, 143 ülke arasında 98’inci sırada yer aldı. Önceki raporda 106’ncı sırada yer alan Türkiye, 8 basamak yükselmiş durumda.
Genç kuşak daha mutsuz
Birleşik Krallık’ta, Avrupa’da, ABD’de ve Avustralya’da 15-24 yaş arası gençler için bir şeyler ters gidiyor. En son Dünya Mutluluk Raporu, tüm gençler ve genç yetişkinler için olmasa da, büyük ve giderek artan bir kesimin, her geçen yıl daha da zorlaşan bir ekonominin üstesinden gelemediğini gösteriyor.
Rapora göre gençler, kendilerini her zaman bitkin ve hayatın yükü altında ezilmiş olarak tanımlayan ebeveynlerine daha çok benzemeye başladılar. Üniversite, maddi ve psikolojik refahın garantisi olmaktan çıkarken, yükseköğrenime devam etmeyenler, sosyal konumlarını, gelirlerini ve öz saygılarını yükseltebilecek eğitim kurslarına yalnızca sınırlı erişimle kendi başlarının çaresine bakmak zorunda bırakılıyor.
Son Dünya Mutluluk Raporu, yaşlıların refahını genç nesillerin refahından üstün tutan hükümetler için bir uyarı niteliği taşıyor. Eğer gençler iyi bir ev, arkadaşlarını ve ailelerini ziyaret edebilecekleri zaman ve paraya sahip olarak iş hayatına atılamazlarsa, bunun sonuçları bumerang gibi yaşlılara dönecektir. Daha yavaş bir ekonomik büyüme ve emeklileri desteklemek için daha az fona neden olacaktır.
