Bizde oyunculuk, siyaset ve sanat benzerlik gösterir. Koltuğa oturup g.t izi bırakma hastalığı vardır. Koltuk tercihi deri olur; işte o var ya, çok iyi iz tutar.
Jantidir abim yevmiyelidir berberim
Piri Reis‘in kayığında, İmparator ve Şehzadenin yanında boy gösterdiği oldu. Şehzade Mustafa’nın kılıç kuşandığı tören de oradaydı.
Hafta içi bir gün mahallede karşılaştık, personel servisini kaçırmış minibüs bekliyordu; Viyana Kuşatması’na katılacaktı, mutlaka yetişmeliydi. Sette disiplin hâkimdi.
Muhteşem Süleyman’ın yanında plastik enjeksiyon kalıbından çıkmış gri renkli kılıcını sallarken gördüğüm gibi zinde değildi, yorgundu. Yevmiyesi 150 lira, bir de sağlam yemek ikramları vardı.
Onlarca figürandan biri.
Benim mahallenin de berberiydi. Araya sıkışmıştı işte bir şekilde, ek iş yapıyordu.
*
Dizilerde oyuncuların onda biri çok meşhur, geri kalanları onun gibi figürandı. Arası yoktu; Hacettepe, Dokuz Eylül, Beykent, Akdeniz, Uludağ, Süleyman Demirel ve…
Üniversitelerin oyunculuk bölümleri vardı ama bu dizilerin çok ünlüsüyle, figüranı arasına giremiyorlardı.
Oyuncular arasında çok ciddi iktisadi dengesizliğin alışkanlık haline gelmesi bunu tetikliyor olabilirdi.
Tabuydu: Başrol 60-80.000 lira aralığında, figüranlık 150 lira + Döner ekmekti.
Diziler çok uzundu…
Başrolde tükenmişlik sendorumu, figüranda açlıktan tükenme vakası yaşanıyordu.
*
Bizim Berber Muhteşem Süleyman’ın oğlu olsa ne olurdu? İlk kez bir figüranın yükselişine şahit olabilecektik; tarih yazardı, yevmiye tavan yapardı. Olurdu aslında,
Olmuştu; Mavi gözlü ana babadan olma esmer, kara gözlü evlatlar oluyordu. Ve hatta 18’lik genci oynayan gözaltı torbalı; torba yanaklı, oyunculuğu zayıf tipler vardı.
Buna rağmen baktılar ki yeniyor, yasla gitsin oldu.
*
Çok yaslayınca tutkulu takipçiler, vurdu kırdıcılar türedi. Onlardan biri Sn. Metin Uca‘nın yanağını patlattı. Vadi dizisinin Polat karakterini eleştirdiği içindi; çakma Rambo demişti, olay buydu.
Ortada eleştirecek bir şeyi bulmak bir hayli zorken aslında Metin Bey takdir edilmeliydi. Çünkü eleştirilen rol, üstün mimikleri ile rolü zaten saklıyordu…
Rol gizliydi…
Gülerken dahi ciddi, vakur duruşu bu yüzdendi. Ne yaptığını anlamak güçtü.
Kedi gözü gibi sabit bakıyor, etrafı aydınlatmasa da ben buradayım diyordu.
Rolün, sık sık yanağı ve dudakları öne doğru salma hali vardı. Utangaçlıkla desteklenen bir mütevazılık vurgulanıyordu. Aşağıya bakarak konuşuyor, ses yankıyla gelirken yüzde ifadesizlik sağlanıyordu. Tam bir poker yüz olmak…
Zordu.
O Rolü çıkarmak için çok zorlamak gerekirdi. Nasıl mı? Bir şeye zorlamak gibi, mesela ağır yük kaldırırkenki yüz hali gibi.
Çocuğa bağırdığındaki yanak salma refleksine de benzer, ağlamaya ramak kala olarak da tanımlanabilir.
Alttan müzik verilirse tavus kuşunun erkeği gibi kanatları da sağa sola ayırarak yürümek gerekiyordu; yürüyordu, inanması güç ama müzik kafasını karıştırmıyor ve aynı anda yürüyebiliyordu.
Yani oyunculuğu eleştirecek bir tespit yapmak güçtü, ekranda her şey heybetli görünüyordu.
Üstüne bir de:
Jantiydi abim… Dövüşürdü ama kadınlara nazikti.
O oynasın diye;
Dündem’den ‘Gündem’ oluşturuyor ve tüm olaylara, kahramanlara, hayal ürünü diyorlardı.
Zaten çakmayız demişken üstelik,
Çok ayıp etmişlerdi Metin Uca’ya.
*
Dönelim benim Berber’e. Muhteşem‘den harp deneyimi vardı ama gayri nizami harpten çakmazdı. O yüzden vurdu kırdı mafya dizilerinde yapamazdı. Hem o kadar zorlama ve aksiyona ne gerek vardı? Muhteşem’de İmparatoru görünce selamlıyordun, tamam.
Zaten herkes herkesi selamlıyordu. Hürrem, başka cariye, bir iki entrika sonra, gözde cariyeye psikolojik baskı, mola ve öğle arası yarım ekmek döner, öğleden sonra cariyenin intikamı..
Daha kolaydı roller, selamlayacaktı o kadar.
Berberime selam olsun, gelelim sadede:
Asıl mesele Oyunculuk Eğitimi alan adayın oynayamamasıdır.
Çok ünlülerle, garibim figüranlar arasına girmeyi başarabilirlerse ne ala. Kolay değil:
Bizde oyunculuk, siyaset ve sanat benzerlik gösterir. Koltuğa oturup g.t izi bırakma hastalığı sık gözlemlenir. Koltuk tercihi deri olur, işte o iyi iz tutar.
Aynı oyuncular kanalları dizilerle bölüşür. Aynı yönetmenler çeker durur.
Çalan müzik de 80′ lerden günümüze ezberdir; Sezen Aksu söyler, elinden tutar, söz yazar, besteler..
*
Yani sayın adayım,
Boşluk görürsen davet bekleme.
