Müzik bir dans, bir sırdaş, Aşk’ın şahidi. Müzik Aşk’ın mendili. Bir dans işte müzik. Burguların, yayların, tellerin dansı… Toprağın suya, yaprağın kelebeğe vuslatı… Müzik, ‘söze gelmeyen’ bazen… Ve müzik, çok derinlerde saklı olanın sırlı ifşâsı. Öz’ün nağmesi müzik… İnsan’ın ‘öznağme’si. Öznağme konuşur, dil susar. Sussun dilim, parmaklarım; Özgür Çelik ve ‘Öznağme’si konuşsun.
Gördüğümüz fakat körlüğümüzün cilvesine renk olan fiziksiz kuralların dilini, enstrümanların dansına nağme eyledi. Akademisyen, müzisyen, özünce özgür bir konuk: Kabak kemane üstadı Özgür Çelik ve enstrümantal albümü Öznağme.
[divider]
Röportaj: Arslan Karadayı
Albümün ismi gerçekten çok özel: Öznağme…
Hayatın ve de dolayısıyla insanlığın bir özü var ve biz bu özü anlayabildiğimiz zaman, az da olsa algılayabiliyoruz bu evreni. Müzikte de bir öz var, en yalın en sade hâl var. Ben bu albümde işte bu özün peşindeyim. Algılayabildiğim kadar aktarmaya çalıştığım hislerimi kendi nağmelerimde ve de kendi özümde ifade etmeye çalışıyorum… Diğer taraftan bu albüm benim ve çalgılarımın hikâyesi. Bu açıdan Evliya Çelebi “eyahatnâmesine benzetiyorum. O gördüklerini anlattı Seyahatnâmesinde, ben de müzikle anlatmaya çalıştım kendi hikâyemi Öznağme de …
[quote] Doğanın ve evrenin uyumu gibi müzik de kendi iç ritmini ve huzurunu yakalayınca anlam buluyor. [/quote]
Albüm ne kadar sürede oluştu? Hikayesi nasıl gelişti? İlginç kırılma noktaları oldu mu bu süre zarfında?
Albümün aslında temelleri yaklaşık 10 yıl önce atıldı ilk bestem “Gün” sayesinde. Ve son üç yıldır sürekli yeni besteler çıkmaya başladı, elimde kabak kemaneyle. Bunların kayıt ve stüdyo aşaması ise 1 yıl sürdü…
Böyle bir albümün meydana gelmesinde çalıştığınız sanatçıların da önemli payı var sanırım… Enstrümanlar adeta dans-ı Aşk halinde… Kimlerle çalıştınız? Bu uyum için neler diyeceksiniz? Sırrı nedir bu başarının?
Doğanın ve evrenin uyumu gibi müzik de kendi iç ritmini ve huzurunu yakalayınca anlam buluyor. Bunun için de tek başına olmak yetmiyor Yanında seni anlayan ve seninle aynı yöne bakabilen yol arkadaşlarına ihtiyacın oluyor. Bu albümü, bana ve bestelerime hayat veren, bestelerimin ilk kalp atışını sağlayan; Mehmet Ali Edis, Hüseyin Özdoğan ve Serdar Kastelli ile birlikte oluşturduk…
Enstrümantal albüm olduğundan, eserler herkesin yüreğinin yorumunca etki yapıyor… “Kimsesiz” Şems’i, “Neden” isimli eser de Mevlana’yı çınlattı bende… Ne dersiniz?
Aslında enstrümantal müziğin güzel tarafı bu her halde. Sözel yapı olmadığı için, bestede anlatılmak istenen tema sadece melodi sayesinde iletilmeye çalışılıyor karşı tarafa. Bu noktada, “Kimsesiz” ve “Neden”den çıkardığın anlam hoşuma gitti, neden olmasın…
Peki “İsimsiz”… Neden bu isim(siz)?
İsimsiz: dünyada bildiğimiz ve bilmediğimiz bütün değerleri anlatıyor. Nice büyük yetenek, bir köyde veya her hangi bilmediğimiz bir köşede yitip gidiyor. Özellikle Anadolu’da müzik alanında öyle yetenekli ve isimsiz kahramanlar var ki, onları birer birer dinlemeyi çok isterdim.
[quote]Her zaman birlik ve uyumun peşindeyim…[/quote]
Kabak Kemane’nin sizin için anlamını anlattığınız mısralar… Hayata bakışınız konusunda ipucu veriyor diyebilir miyiz?
Olabilir, ben her zaman birlik ve uyumun peşindeyim, dolayısıyla mısralarımda belittiğim gibi; her bir tel ayrı ayrı çıksa da yola, hep beraber tınlıyor, aynı müzik içerisinde. Bence hayat da öyle. Her insan bir değere sahip; ama ne yazık ki aynı hayatın içerisinde var olma peşindeki insanların, neyi paylaşamadığını anlayamıyorum
Tüketim hızının çok büyük olduğu bir çağda yaşıyoruz. O kadar tüketiyoruz ki, kendimizi dahi tanıyamıyoruz bazen. Bu yüzden tıkandığımız, son noktaya geldiğimiz yerlerde ‘öz’ümüzü arar olduk sanırım. Peki müzik bu arayışın neresinde sizce?
Müzik, aslında tükenmeyen tek şey bence bu kaos içerisinde. Öyle ki, müzik dinlemeyen bir insan yok desek yerinde olur her halde. Hangi kültür seviyesinde, hangi sosyal sınıfta olursa olsun, görüldüğü gibi herkesin hoşlandığı ve dinlediği bir müzik türü var, dolayısıyla bu da bize müziğin dünyadaki en güçlü iletişim araçlarından biri olduğunu gösteriyor.
İhsan Oktay Anar okurmuşsunuz. En etkilendiğiniz kitabı hangisiydi?
İhsan Oktay Anar kitapları, benim müziğime bile etki eden eserlerdir. Bütün kitapları mükemmel bence. Puslu Kıtalar Atlası, İhsan Oktay Anar’dan okuduğum ilk kitap olduğu için yeri farklı tabiiki…
Müzisyenliğinizin yanında, bir de akademisyen kimliğiniz var. Bu kimliğin, müzik yolculuğunuzdaki anlamını nasıl yorumluyorsunuz?
Ege Üniversitesi Devlet Türk Müziği Konservatuvarı’nda öğretim görevlisiyim, aynı zaman da Halk Bilimi alanında doktora yapıyorum, yani müziği ve akademisyenliği bir arada götürmeye çalışıyorum. Hoşuma gidiyor aslında her ikisi ile de uğraşmak, insanın yeni şeyler öğrenmesi çok güzel.
Peki sonrası için neler diyeceksiniz?
Müziği ve kabak kemaneyi çok seviyorum, sadece çalmak istiyorum. Umarım her insanın sevdiği ve yapmak istediklerini yapabildiği bir hayatı olur.
[quote]Her bir tel ayrı ayrı çıksa da yola,
Üzerinden geçseler de aynı köprünün,
Vardıkları yer, sarılacakları burgulardır.
Ve bilirler ki, aynı müzikte hep beraber titreyecektir kemanenin telleri…
— Özgür Çelik [/quote]
