Neymiş efendim!
Mayalara göre 21 Aralık 2012 tarihinde kıyamet kopacakmış. Bütün dünya inansa; bilin ki biz inanmayız. Yani zaten bize bir şey olmaz. Olacaksa bile olmaz. Hatta olduğunda bile bize olmamış gibi gelir.
Çünkü biz şahsına münhasır insanlarız…
Bakın mesela yalakalıkta dünyada eşimiz benzerimiz yoktur. Ama lafa geldi mi en onurlu, en dik duran ve karakterinden hiçbir şekilde ödün vermeyen insanlar yine bizizdir.
Menfaatte sonsuzluğu; hem yaşar hem de yaşatırız. O yüzden de üç kuruş için kardeş kardeşi bir kalemde siler. Ne yazık ki sildiğimizin canımız olduğunu ölene kadar da bilmeyiz.
Öyle kinciyizdir.
‘Güçlü olmak için güçsüzün ezildiği nerede görülmüş’ demeyi çok severiz. Ama fırsatını bulunca karınca gibi ezmeyi severiz; zaten ezik olanı.
Zaten muhtaç olanı…O yüzden de vicdan muhasebesinden genelde sınıfta kalırız. Kaldığımızı kendimizden saklarız sadece…
Yalandır dünyamız çünkü…
Sevmeyi ise bana sorarsanız; hiç bilmeyiz. Seviyor görünmeyi beceririz sadece.
İşimiz gücümüz rol kesmektir çünkü.
Tek sevdiğimiz kendimizi kandırmaktır. Onu bile doğru dürüst becerdiğimiz; inanın tartışılır.
Tartışacak adam gibi adam bulursanız tabi…
Aslına bakarsanız sevmemeyi severiz millet olarak. Acıdan, sevgisizlikten beslenen insanlar topluluğuyuz çünkü.
Yolda ezilmiş hayvan görmeyenimiz; hemen hemen hiç yoktur. Ama görmezden gelenimiz çoktur mesela. O yüzden durup da o hayvanı kenara çekmeyi akıl etmeyen insanlar topluluğuyuzdur.
Ya görmezden gelir yanından geçeriz. Üstümüze düşen buymuş gibi.
Vicdanımızı rahatlatırcasına…
Ya da zaten ölmüş diye bir de üstünden biz geçeriz. Günahı başkasında nasılsa diye…
Ölüye saygıda en çok lafı söyleyenler; o üstünden geçenlerdir belki de…
O canı alanı, alıp da arkasına bakmadan gidene sözüm çok da; küfür etmeyi sevmiyorum.
Ama anladınız siz; buna rağmen dilime gelenin yüreğimden geçenden az olduğunu.
Neymiş efendim!
Maya’lara göre kıyamet günü geliyormuş. Umurumuzda bile değil.
Çünkü biz zaten kıyameti yaşantımıza almışız. Biz zaten kıyameti yaşıyor olmuşuz.
Hoşgörüsüz ve sevgisizleştirdiğimiz dünyamızda…
İnsanlıktan çıkarcasına…
Beşeriyet Sonu: Arifler Bilgeler Çağı
