Esma Nair, 5 yaşında sevimli bir kız çocuğu. Esma’nın yüzündeki gülümsemeyi gören herkesin içini ısıtır, mutluluk verir ancak bu gülümseme annesi Serap Hanım için daha çok şey ifade ediyor, çünkü Esma otizmli bir çocuk.
Peki Otizm nedir?
Otizm, doğuştan gelen ve genellikle yaşamın ilk üç yılında fark edilen bir gelişimsel farklılık. Belirtiler en erken yaşamın ilk 6. ayında fark edilebiliyor. Otizmin başlıca belirtileri arasında; göz teması kurmamak, ismi söylendiğinde bakmamak, parmağıyla ile istediği şeyi gösterememek, akranlarının oynadığı oyunlara ilgi göstermemek, sallanmak, çırpınmak, parmak ucunda yürümek, dönen nesnelere karşı aşırı ilgi ve takıntılı davranışlar sayılabiliyor.
Otizmde tek tedavi erken tanı ve eğitimdir!
Bilimsel araştırmalar, erken tanı ve doğru bir yöntem ile yoğun olarak eğitim alan çocukların yaklaşık yüzde ellisinde otizmin belirtilerinin kontrol altına alınabildiğini, gelişim sağlanabildiğini, hatta bazı otizmli çocukların ergenlik yaşına geldiklerinde diğer arkadaşlarından farkı kalmadığını gösteriyor.
Esma artık mezun oldu
Esma, 2 yıl Tohum Otizm Vakfı Özel Eğitim Okulu’nda burslu eğitim aldıktan sonra mezun oldu yani artık normal gelişim gösteren akranları ile eğitimine devam edecek.
Aldığı eğitim sayesinde Esma’nın problemli davranışları da ortadan kayboldu. Esma artık akranlarının sahip olduğu becerilere sahip ve onlarla uyum içerisinde zaman geçirebiliyor, onların oyunlarına katılabiliyor.
“Hiçbir Çocuk Otizme Yenik Düşmesin”
Serap Nair, kızının mezuniyetinin ardından duygusal bir mektup kaleme aldı. Anne Nair, mektupta duygularını bu sözlerle dile getirdi:
Tohum Otizm Vakfı Özel Eğitim Okulu’na ilk başladığım gün geçti gözümün önünden, benim ürkekliğim ayrı Esma’nın öfke nöbetleri ayrı. Burada öncelikle Esma’nın öfke nöbetlerini bitirdik. Sonra zaten gerisi hızla devam etti. Esma mezun edildi. Önce bir burukluk sonrasında bir sevinç. Artık bitti. Tuhaf duygulardı.
Ne yapmam gerekliydi, bilemedim ama artık bana da iyi gelmiş olan Tohum Otizm Vakfı’nın, buradaki dostluklarımın ve en önemlisi bu profesyonel eğitimin sonuna gelmiştik. İçimde tabii ki tedirginlikler var ama biliyorum ki burası her zaman yanımızda. O yüzden şu an mezuniyetimize sevinçliyim çünkü artık yeni yollar, yeni okullar ve yeni arkadaşlıklar bizi bekliyor.
İyi ki karşılaşmışız, iyi ki yolumuz buradan geçmiş. Öncelikle sizlerin, eğitimcilerimizin, çalışanlarınızın ilgisi alakası, gülen gözleriyle biz şu an mezunuz. İyi ki yanımızda olup bize el atınız. Tohum Otizm Vakfı ve bize bu bursu veren yardımsever kişiler olmasa Esma’m bu şekilde olmayacaktı. Tohum Otizm Vakfı’na, eğitimcilerine, çalışanlarına tekrar tekrar teşekkürlerimi sunuyorum ve hiçbir çocuk otizme yenik düşmesin diyorum.”
