Kadın hikayeleri Kendine Ait Bir Oda sergisiyle Leica Gallery’de!

Leica Gallery İstanbul; dört kadın fotoğrafçının farklı coğrafyalara ait kültürel tariflerle inşa edilen kadın hikayelerini gözler önüne serdiği Kendine Ait Bir Oda sergisine ev sahipliği yapıyor. 20. yüzyılın en önemli modernist romancılarından biri olarak kabul edilen Virginia Woolf’un aynı isimli kitabından yola çıkan sergi, 22 Mart – 5 Mayıs 2018 tarihlerinde ziyaret edilebilir.

kendine ait bir oda sergisi

Leica Gallery İstanbul; Cansu Yıldıran, Charlotte Schmitz, Tahmineh Monzavi ve Meltem Işık’ın eserlerinden oluşan “Kendine Ait Bir Oda” başlıklı sergiye ev sahipliği yapıyor. 20. yüzyılın en önemli modernist romancılarından kabul edilen Virginia Woolf’un aynı isimli kitabından yola çıkan sergi, kültürel tariflerin etkisiyle eve, bedenine ya da belli bir role hapsolmuş kadınları inceliyor.

Woolf’un 1928 yılında kız öğrenci kabul etmeye başlayan Cambridge Üniversitesi’nde yaptığı konuşmasından hareketle yazdığı ve ülkede kadınların seçme ve seçilme hakkını elde etmelerinden bir yıl sonra yayımlanan bu kitaptaki fikirler, sergide yer alan sanatçıların kimi zaman kişisel deneyim, kimi zamansa tarih ile kurguyu harmanladıkları eserleriyle yeniden hayat buluyor. Kadının toplumsal konumuna ışık tutabilecek nitelikte olan kitapta Woolf, bir kadının özgürce yazmak için kendilerine ait bir odalarının ve ekonomik bağımsızlıklarının olması gerektiğini söylüyor.


“Kendine Ait Bir Oda” sergisinde ise Cansu Yıldıran, kişisel deneyimleri sonucu oluşturduğu “Mülksüzler” isimli projesinde, Karadeniz yaylalarında kadınların mülk sahibi olma hakkından yoksun bırakılması üzerinden cinsiyetler arası sınıf ayrımını inceliyor. İstanbul’da yaklaşık olarak iki yıl yaşayan Alman fotoğrafçı Charlotte Schmitz de, “Çok Güzelim, Çok” isimli projesinde Balat’ta komşusu olan kadınların özel yaşamlarını belgeliyor. Yaşamlarının çoğunu evde geçiren kadınların bu mahrem alandaki gündelik ve törensel aktivitelerini, güzellik tutkularını ve kurgu kimlikler inşa ederek hayal kurma arzularını onlardan biriymiş gibi fotoğraflıyor.

Ortadoğu’daki sosyal meselelerle, özellikle de kadınlarla ilgili çalışan İranlı sanatçı Tahmineh Monzavi ise adını İran’daki eski bir güzellik yarışmasından alan “Crown Giver-Taç Giydiren” serisinde kadınların güzellik anlayışını İran’daki sosyal konumları üzerinden yeniden yorumluyor. Monzavi, Afganistan’da çekmiş olduğu fotoğrafta ise savaş sırasında harabe haline gelen parlamento binasında “robab” çalan bir kadın üzerinden savaşın mimari ve insan üzerindeki izlerini belgeliyor. Meltem Işık “Aynı Nehirde Bir Daha” adlı serisinde kişinin bedeniyle ilişkisini, aynı anda hem gören hem görülen olma özelliği üzerinden araştırıyor. Sıradan olanı mercek altına aldığı işleri, insanın kendisini harici araçların yardımı olmaksızın bir bütün olarak görmesinin imkansızlığı fikri etrafında şekilleniyor.

Kendine Ait Bir Oda sergisi, 22 Mart-5 Mayıs 2018 tarihleri arasında bomontiada’da yer alan Leica Gallery İstanbul’da görülebilir.

Cansu Yıldıran

Cansu Yıldıran (İstanbul, 1996) Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Fotoğraf Bölümü’nde okuyor. Kişisel deneyimlerinden yola çıkarak aidiyet, sınıf, kültür, cinsiyet ya da cinsel kimlik ayrımcılığına yönelik çalışmalar yapıyor. Ailesinin hikayesinden esinlenerek ürettiği “Mülksüzler” serisinden sonra, aidiyet temasını ses, video ve fotoğraf kullanarak araştırmaya devam ediyor. Sanatçının yer aldığı sergiler ve atölye çalışmaları arasında Noks Bağımsız Sanat Alanı (İstanbul, 2017-2018), FailBooks Yayınevi (İstanbul, 2017), Diyarbakır Fotoğraf ve Gençlik Projesi (2017), Kopuntu (Macao Viale Molise Milano, 2017), Visa Woman Paper (Visa Pour I’Image, Fransa, 2017), FUAM Fotobook Atölyesi (2017), Bursa Fotoğraf Festivali (2016), İstanbul Fotoğraf Festivali (2016) bulunuyor.


Charlotte Schmitz

Charlotte Schmitz (Köln, 1988) Hanover’de Uygulamalı Bilim ve Sanat Üniversitesi’nde basın ve belgesel fotoğrafçılığı eğitimi aldı. İstanbul’da yaşadığı iki yıl boyunca Balat’ta komşusu olan kadınların özel yaşamlarını fotoğrafladı. Alman ve uluslararası medya kanallarında çalıştı. Agence Le Journal üyesi olan sanatçı, modern problemleri klasik yollardan açığa çıkararak yeni bir soluk getirir. Yer aldığı sergiler arasında Alfstad& Gallery (Amerika, 2018), PH Museum (İngiltere, 2018), University of Indiana (Amerika, 2017), Nazareth College, Rochester(Amerika, 2017), FotoForum (Avusturya, 2017), Erfurter Kunstverein (Almanya, 2016), Intersection 611 Gallery (Japonya, 2016), SUPA Suriye Pasajı (Türkiye, 2016), Hellerau Photography Award (Almanya, 2015), Lumix Festıval for young photojournalism (Almanya, 2014), Berlin Moda Haftası (Almanya, 2014), Visa Off (Fransa, 2014) yer alıyor.

Tahmineh Monzavi

Tahmineh Monzavi (Tahran, 1988) Azad Sanat ve Mimarlık Üniversitesi’nde Fotoğraf Bölümü’nü bitirdi. Belgesel fotoğraflarında sosyal problemleri, özellikle de kadın meselelerini işledi. Tahran’da 2010-2012 yılları arasında bağımlı kadınlar için sığınma evleri hakkında “Grape Garden Alley” isimli uzun metrajlı bir belgesel filmi yönetti. Monzavi bir süredir İran ve Afganistan’daki savaşın tarihi mimari ve insanlar üzerindeki etkisi üzerine çalışıyor. Monzavi’nin eserleri Los Angeles County Museum of Art (LACMA), Literature Museum of Georgia, Maxxi Museum of Roma, Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris(National Museum of Modern Art in Paris) dahil birçok uluslararası kurumda sergilendi.

Meltem Işık

Meltem Işık (Ankara, 1977) Bilkent Üniversitesi Grafik Tasarım Bölümü’nden mezun olduktan sonra, New York’ta Fashion Institute of Technology’de Takı Tasarımı okudu. 2011 yılında Sabancı Üniversitesi Görsel Sanatlar Bölümü’nde yüksek lisansını tamamladı. Özyeğin Üniversitesi’nde Tasarım, Teknoloji ve Toplum programında doktorasına devam ediyor. Sıradışı kurgularında Meltem Işık, insan vücudunu nasıl gördüğümüzü ve algıladığımızı sorguluyor.


Bedenin aynı anda hem gören hem de görülen olma özelliği, çalışmalarının kavramsal altyapısını oluşturuyor. Galeri Nev’deki “Aynı Nehirde Bir Daha” (2011) ve “Şüpheli Benzeşmeler” (2014) isimli kişisel sergilerinden. Ek olarak katıldığı karma sergiler ve sanat fuarları arasında, Kasa Galeri’de “Ne Hikaye?” sergisi (2017). Avrupa Kültür Başkenti etkinlikleri kapsamında Wroclaw’da düzenlenen “Body” sergisi (2016). Foto İstanbul Uluslararası Fotoğraf Festivali (2015) ve Contemporary İstanbul (2012- 2015) bulunuyor.

Ekolojik sanat ve organik heykel: Endüstriye bir tepki eylemi


Editor
İndigo Dergisi Haber Merkezi | İndigo Dergisi, 18 yıldır yayın hayatında olan bağımsız bir medya kuruluşudur. İlkelerinden ödün vermeden tarafsız yayıncılık anlayışı ile çalışmaktadır. 2005 yılında kurulan İndigo Dergisi, indigodergisi.com web sitesi üzerinden tamamen dijital ortamda günlük yayın yapmaktadır. Aynı zamanda Türkiye’nin ilk internet haber dergisi olmakla birlikte, tüm yayın kadrosu ve okurlarıyla birlikte sürekli gelişmektedir. İndigo Dergisi’nin amacı; gidişatı ve tabuları sorgulayarak, kamuoyu oluşturarak farkındalık yaratmaktır. Vizyonu; okuyucularında sosyal sorumluluk bilinci geliştirerek toplumun olumlu yönde değişimine katkıda bulunmaktır. Temel değerleri; dürüst, sağduyulu, barışçıl ve sosyal sorumluluklarının bilincinde olmaktır. İndigo Dergisi, Türkiye’nin saygın İnternet yayınlarından biri olarak; iletişim özgürlüğünü halkın gerçekleri öğrenme hakkı olarak kabul etmekte; Basın Meslek İlkeleri ve Türkiye Gazetecileri Hak ve Sorumluluk Bildirgesi’ne uymayı taahhüt eder. İlaveten İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi’ni benimsemekte ve yayın içeriğinde de bu bildiriyi göz önünde bulundurmaktadır. Buradan hareketle herkesin ırk, renk, cinsiyet, dil, din, siyasi veya diğer herhangi bir milli veya içtimai menşe, servet, doğuş veya herhangi diğer bir fark gözetilmeksizin eşitliğine ve özgürlüğüne inanmaktadır. İndigo Dergisi, Türkiye Cumhuriyeti çıkarlarına ters düşen; milli haysiyetimizi ve değerlerimizi karalayan, küçümseyen ya da bunlara zarar verebilecek nitelikte hiçbir yazıya yer vermez. İlkelerinden ödün vermeyen şeffaf yayıncılık anlayışını desteklemektedir. Herhangi bir çıkar grubu, örgüt, ideoloji, politik veya dini; hiçbir oluşumun parçası değildir. Köşe yazarlarımızın yazdıkları fikirler, kendi özgür düşünceleridir; İndigo Dergisi yayın politikası dahilinde değerlendirilir ve yayın ilkeleri ile çelişmediği müddetçe, düşünce ve ifade özgürlüğünü teşvik ederek yayına alınır. İndigo Dergisi, sunduğu tüm bilgilerin doğruluğunu teyit ve kontrol eder; bu bilgilerin geçerliliğine son derece önem verir.