KHK ile 100’den fazla akademisyeni ihraç eden Ankara Üniversitesi yönetimi; öğrencilerin disiplin cezalarını da 3 yılda yüzde 1000 arttırdı. Sadece 2017 yılında 815 öğrenciye disiplin cezası verildi.
Üniversiteler elbette kanun, yönetmelik, yönerge ile yönetilir. Ama üniversiteler daha çok gelenekleri, teamülleri, ilkeleri ve yaklaşımları ile varlığını sürdüren ve yönetilen kurumlardır.
Üniversiteleri diğer kurumlardan ayıran en önemli şey daha özgürlükçü ve bağımsız düşünebilme, hareket edebilme ve farklılıkları bünyesinde barındırabilme özelliğidir.
Yeter ki birilerinin özgürlüğü ve bağımsız tutum ve davranışları bir başkasının özgürlüğü ve bağımsız düşünebilme haklarını bozmasın veya engellemesin. Ama üniversitelerde son aşamada ve son tahlilde son sözü her zaman bilim, bilimsel düşünce söyler.
Geçmişte Türkiye’nin en köklü ve iyi üniversitelerinden birisi olarak nitelendirilen ve özellikle bünyesindeki bazı fakülteler bağlamında ciddi bir yer edinmiş bulunan bir üniversite olan Ankara Üniversitesi’nin geldiği ve getirildiği hale bakınca ne söylemeye çalıştığımız daha iyi anlaşılacaktır.
Ankara Üniversitesi’nde 100’den fazla akademisyen ihraç edildi
KHK’yle 100’den fazla akademisyeni ihraç eden Ankara Üniversitesi ve dolayısıyla bunun müsebbibi Rektör Erkan İbiş ve yönetimi; öğrencilerin disiplin cezalarını da 3 yılda yüzde 1000 arttırmış bulunmaktadır. İbiş yönetimi 2017’de 815 öğrenciye disiplin cezası vermiş bulunmaktadır.
Ankara Üniversitesi 2017 yılına ilişkin açıkladığı faaliyet raporunun mali ve idari uygulamaların yer aldığı bölümde akademisyen ve öğrencilere yönelik soruşturmalar, cezalar ve ihraçların dikkat çekici nicelikte ve nitelikte olduğu görülmüştür.
Disiplin cezası alan öğrencilerin yüzde 21’ine uyarma, yüzde 27’sine kınama ve yüzde 52’sine de uzaklaştırma cezası verilmiş bulunmaktadır. 2013’te 72, 2014’te 78 olan disiplin cezalarının sayısının 2015’e gelindiğinde 626’ya, 2016’da 758’e, 2017’de de 815’e yükseldiği görülen raporda 2017’de ceza alan öğrencilerden 171’ine uyarma, 220’sine kınama, 424’üne ise üniversiteden uzaklaştırma cezası verilmiştir.
Söz konusu verilere göre Ankara Üniversitesinde İbiş yönetimi toplamda son 3 yılda 2 bin 200 öğrenciyi cezalandırmış bulunmaktadır.
Şimdi sormak gerekmez mi? Bu üniversite klasik anlamda bir üniversite midir? Bu üniversite evrensel ve ideal anlamda bir üniversite midir?
Peki, bu gençler taciz, tecavüz, hırsızlık, yalan, dolan, uyuşturucu ve benzeri suçlardan dolayı mı soruşturulmuş ve cezalandırılmışlardır? Hayır.
Düzene, sisteme, işleyişe itiraz etmekten ve politik tavır almaktan ve eylem yapmaktan mı suçlanmış ve cezalandırılmışlardır? Evet.
Ne demiştik; Üniversiteler karşıtlığın olması gerektiği, tartışmaların yaşanmasının mutlak gerekli olduğu, boyun eğmemenin öğretildiği ve öğrenildiği yerlerdir. Yeter ki kimse, kimsenin yaşama, gelişme ve öğrenme hakkını engellemesin.
Eğer üniversiteleri siyasetin bir parçası haline getirirseniz; hele hele gündelik siyasetin ve siyasi yönetimlerin etki haline sokarsanız; varacağınız yer bilimsel çalışa, bilimsel araştırma, bilimsel üretim yanı sıra, bu kurumları entelektüel gelişim alanları olmaktan çıkarırsınız. Ortaya çıkan ve çıkacak olan şey, lise düzeylerinden hallice, kalabalık genç insanların bulunmak durumunda kaldıkları yerler haline getirirsiniz.
Üniversiteler idari personelin siyasetten devşirildiği, akademik personelin ise siyasi referansla oluşturulduğu çalışma alanları değildir. Böylesi tutum ve yapı sürdürülebilir bir üniversite geleneği oluşturamaz. Olanı da tamamen yok eder.
Eğitimde bir üstyapı kurumu olan üniversiteler çökerken ve çürürken, bir altyapı kurumu olan ilkokullar ve diğer ortaöğretim kurumları bu çürümüşlüğü ve ilkelliği başka türlü yaşamaktadırlar. Çünkü hiç bir şey bir diğerinden bağımsız değildir.
