Tiyatro emekçileri pandemi döneminde unutuldu, yok sayıldı. Ancak biz her sene olduğu gibi bu sene 27 Mart Dünya Tiyatro Günü için bir tiyatro grubundan dergimiz takipçilerine özel bir mesaj almayı unutmadık.
Kocaeli Alternaif Tiyatro ekibinden 27 Mart Tiyatrolar Günü mesajı
Pandemi gölgesinde buruk geçen son Dünya Tiyatro günü olması dileğiyle tüm tiyatro severleri selamlıyor Alternaif Tiyatro adına sözü Ersin Çakmak’a bırakıyorum;
“Bir hayalet dolaşıyor” tüm Türkiye’de… Kaybolan tiyatroların hayaleti.
Geçen yıllarda, zaten bin bir zorlukla açık kalabilen tiyatroların çoğu, artık yoklar. Halen var olanlarsa, yok olmak üzereler.
Nereye gitti bu kadar oyun, oyuncu, seyirci?
Sanki hiç yokmuşçasına, sanki bu bir efsaneymişçesine hepsini hemen unuttuk.
Arkadaşlarla gidilen, komedi oyunları nerede?
Aylarca uğraşılıp bir kez sahnelenme imkanı bulabilen ama sahneleyenler için ömür boyu unutulmayacak o oyunlar nerede?
350. oyunda bile sahneye çıkarken duyulan heyecan, oyun bitince duyulan alkış…
Nereye gittiler hepsi? Yoksa zaten hiç yoklar mıydı?
Bizim hayatımızı verdiğimiz şey, bir anda nasıl böyle ortadan kaybolabilir?
Bu yıl 27 Mart Dünya Tiyatro gününde, İndigo Dergisi aracılığıyla tiyatro severlere bir mesaj iletmemiz istendiğinde bunları düşündüm…
Pandemi şartları hala devam ediyor. Yakında normalleşme olacak diyorlar.
Ama artık çok geç.
Bir çok Anadolu şehrini gezme imkanım oldu. İstisnasız her yerde, kendi imkanlarıyla tiyatro yapmaya çalışanları ya gördüm ya duydum.
Bu insanlar hiçbir beklenti olmaksızın, sadece ve sadece tiyatroyu sevdikleri için, tiyatro yapıyorlardı.
Bu insanlar için artık çok geç. O iyi niyetli insanları belki de tamamen kaybettik. O iyi insanlar, belki sağlık sorunları nedeniyle belki de maddi sorunlar nedeniyle, tiyatro yapamayacaklar artık.
Kendi kendine filizlenen çok narin çiçekleri hoyratça kesip attık.
Yeniden yeşerir mi, kim bilir?
Böyle insanlar olmazsa, böyle seyirciler olmazsa sadece büyük kentlerde yapılan büyük prodüksiyonlu tiyatroların bir anlamı kalır mı?
Yani sokakta top oynayan çocuğun amatör ruhu yoksa, kocaman statlarda futbol oynamanın ne gereği var?
Pandemi, amatör ruhlarımızın üstünden silindir gibi geçti.
Ayakta durmaya çalışan bir avuç tiyatro sever kaldık sanıyorum. Ve normalleşme dedikleri şey olduğunda biz olacak mıyız emin değilim. Ama… Ama yine de…
Yine de ne olursa olsun, alkışı duyamasak da, seyircimizi göremesek de, onların orada bir yerde olduğunu biliyoruz. Toprağa gizlenmiş minik bir tohum gibi can suyumuzu bekliyoruz. Filizlendiğimizde belki de yeni güzellikler doğuracağız, yeni güzelliklerle buluşacağız, hazırlanıyoruz. Merak etmeyin ölmedik, yeniden doğacağımız anı bekliyoruz…
Dünya Tiyatro Günü kutlu olsun…
Bizi bekleyenlerin, bizim beklediklerimizin ve herkesin Dünya Tiyatro Günü kutlu olsun…
Sahnelerde görüşmek dileğiyle…” Kocaeli Alternaif tiyatro adına Ersin Çakmak.
Alternaif Tiyatro’nun mesajını okuyup özlemimizin çoğaldığı tiyatro keyfimiz için evde alternatif kutlama yapmak isteyenlere öneriler:
