Hangi yaşta olursa olsun, her çocuğun ailesiyle vakit geçirmeye ihtiyacı vardır. Günümüzde, özellikle metropol şehirlerde, ebeveynlerin en büyük sorunsalı çocuklarına yeterince vakit ayıramamalarıdır.
Bir öğrencime, kişisel gelişim ile ilgili bir drama planında büyüyünce ne olmak istediğini sordum ve hiçbir şey yanıtını aldım. Ona, mesleklerin toplumdaki bireylerin ihtiyaçlarını karşıladığını ve insanların geçimlerini yaptıkları meslekler ile sağladığını basit örnekler ile açıklamaya çalıştım. Ardından soruyu yinelediğimde cevabı değişmedi. “Hiçbir şey olmak istemiyorum.” Yaptığım açıklamadan sonra geriye bana, sormakla yükümlü olduğum tek bir soru kalmıştı. “Neden?”
Cevabının günümüz ailelerinin farkında olmadığı en büyük problemin ve günümüz çocuklarının en üzüldüğüm eksikliklerinin olduğunu farkettiğimde ailelere sormaya başladım: “Neden bu kadar çok çalışıyorsunuz?”
Cevaplar tahmin ettiğiniz üzere bütün anne babalarda aynıydı.
Kızım için.
Oğlum için.
Çocuklarım için.
Aslında hepsinin bütün bu çabası, koşuşturması, telaşı, yorgunluğu, stresi çocukları içindi. Çocukları için yaptıkları bir şey için çocuklarından, onların en çok anne babalarına ihtiyaçları olduğu zamanlarda ayrı kalıyorlardı. Anlamadıkları, farketmedikleri nokta ise çocuklarının onların daha fazla çalışmalarına değil, onlarla daha fazla vakit geçirmeye ihtiyaçları olduğuydu.
Bir gün, öğretmenim, “Annenizle geçirdiğiniz en güzel anınızı kompozisyon şeklinde yazmanızı istiyorum” dedi. (Sınıfımızda annesi olmayan hiçbir çocuğun olmadığına emin olarak bunu sorduğuna eminim ya da emin olmak istiyorum.) Evet. Annemle hatırlayabileceğim kadar yakın bir zamanda hiçbir anım yoktu. Çünkü annem sabah 10:00, akşam 22:00 vardiyası ile çalışmaktaydı ve izin günü benim okul zamanıma denk geliyordu.
Eminim ki bütün duyarlı ailelerin amacı, en başta mutlu, kendine güvenen, topluma uyum sağlayabilmiş bireyler yetiştirmektir. Günümüzde, çocuk yetiştirme sanatının farkındalığı artık oluşmuş bulunmakta. Piyasada iyi bir ebeveyn olmanın incelikleri üzerine birbirinden değerli yazarların birbirinden değerli kitapları mevcut. Bütün ebeveynler daha iyi anne baba olmak adına bu kitaplardan edinip okuyor. Fakat bütün bu ihtiyacımız olan bilgilerin yanında, hepimizin atladığı çok önemli bir unsur var. Onlara zaman ayırmak.
Onlara zaman ayırın ki, ileride “çocuğum benimle hiç konuşmuyor, odasından çıkmıyor” cümlesi sizin de problemlerinizden biri olmasın.
Bu arada öğrencimin “neden?” sorusuna verdiği cevap şöyleydi:
Çünkü büyüyünce işe gitmek istemiyorum. Evde annem ve babamla olmak istiyorum!
