Orası Şahin Bey’in yurdu. Orası “Vurun Antep’liler, namus günüdür!” diye bağıran Karayılan’ın yurdu. Az ilerisi Sütçü İmam’ın memleketi. Kuzeyde Topal Osman selam durur, Ege’de Yörük Ali, doğuda Nene Hatun… Kocatepe’de bir yiğit hala bakar, sonsuza. Bu topraklarda Mustafa Kemaller ölmez! Bu kanlı ve çetin savaştan tek çıkış yolumuz var. O da yeniden Kuvayı Milliye ruhunu diriltmek!
Bir yanda devletin içinde devletçiler: Her geçen gün ifşa olan, aklın mantığın anlamayacağı kadar yükselen vatan hainleri, diğer yanda daha içindeki ihaneti çözemeden PKK, IŞİD ve FETÖ ile baş başa kalan Türk Silahlı Kuvvetleri…
Sapla samanı karıştırıp siyasi farklılığı devlet karşıtlığına götürenler ve diğer yanda darbeye karşı olayım derken askere sırtını dönenler ve bunların arasında sıkışıp kalan masumlar…
Terör arttıkça tepkisizleşiyor muyuz?
Her gün ülkenin dört bir yanından şehit haberleri geliyor. Bir savaş içerisinde olmadığımızı hatırlatmama gerek yoktur diye umuyorum. Lakin tüm bunlara rağmen her gün şehit haberleri birbirini kovalıyor. Terör artıyor fakat tepkiler o oranda azalıyor. Artık haberleri bile daha kısa tutuluyor. Toplum şehit haberine alışıyor maalesef.
Ya alışamayanlar? Analar, babalar, evlatlar, eşler, sevgililer? Onlar da alışır mı dersiniz? Soğuk mermere hangi yürek dayanır ki? Belki senin yüreğin de dayanmıyordur tüm bunları izlemeye lakin kanalı değiştirince dinmiyor acılar. Sen umursamadıkça, sen vurmadıkça hainin tepesine hiçbir bir şey değişmiyor!
İşte yine yüreğimiz ağzımızda, elimiz telefonda. Antep’te, “Ben Antepliyim, Şahin’im ağam. / Mavzer omzuma yük. / Ben yumruklarımla dövüşeceğim. / Yumruklarım memleket kadar büyük.” diyen Şahin Bey’in memleketinde, üstüne üstlük bir düğünde patlıyor bombalar.
Bilinen şu ana kadar 51 tane ölünün ve 100’e yakın yaralının olduğu. Yaralılarında çoğunun durumunun ağır olduğundan bahsediliyor. Gelin ve damat da yaralılar arasında. Dört çocuğunu birden kaybeden de var, 3 aylık bebesini musalla taşına koyan da!
Peki neden Gaziantep?
Gaziantep; içinde farklı renklerin bulunduğu Suriye ile komşu olan ilimiz. Suriye’den gelen büyük ölçekteki mültecilerle beraber etnik farklılığında sosyal yapının da değiştiği bir il. Tüm bunlar birilerinin amaçlarını körüklüyor.
Son 30 senemize baktığımızda 80’lerde var olan ideolojik bölünmenin darbeyle bastırılması ve 90’ların tüketim furyasıyla beraber apolitik bireylerin oluşmasına sebebiyet verdi. Ayrıca 90’lar tarikatların, cemaatlerin isimlerinin en sık duyulduğu mezhepsel bölünmenin tavan yaptığı dönem. Yakın zamana geldiğimizde ise yine görüyoruz ki mezhepsel bölünme ya da etnik bölünme birçok yerde etkili olmuştur. Bunun en iyi örneği yanı başımızdaki Irak’ta ve hala çatışmaların devam ettiği Suriye’de net bir şekilde görülmektedir.
Şimdi hazır sınırlar flulaşmaya başlamışken bu girdaba bizi de çekmeye çalışmaktalar. Son zamanlarda artan terör olayları da bunun bir göstergesi zaten.
Bu kanlı ve çetin savaştan tek çıkış yolumuz var. O da yeniden Kuvayı Milliye ruhunu diriltmek!
Unutmayın daha önce de yaptık. Eğer diriltirsek Kuvayı Milliye ruhunu, yine ve yeniden kazanırız. O bombanın patladığı yere bakın! Orası Şahin Bey’in yurdu. Orası “Vurun Antep’liler namus günüdür!” diye bağıran Karayılan’ın yurdu. Az ilerisi Sütçü İmam’ın memleketi. Kuzeyde Topal Osman selam durur, Ege’de Yörük Ali, doğuda Nene Hatun… Kısaca bu topraklarda bitmez kahramanlar.
Kocatepe’de bir yiğit hala bakar, sonsuza: Hala aynı kararlılıkla, hala aynı inançla ve giderken bu topraklardan eker milyonların yüreğine özgürlük ateşini öyle gider. Kısaca gün; birlik günü! Gün Gazi Paşa’yı, Atatürk’ü anlama ve anlatma günü. Unutmayın bu topraklarda Mustafa Kemaller ölmez!
“Bir ulus, sımsıkı birbirine bağlı olmayı bildikçe yeryüzünde onu dağıtabilecek bir güç düşünülemez.” — Mustafa Kemal Atatürk
**
