Mavinin anlam bulduğu gözlere sahip, mavinin güzelleştirdiği adam, mavinin iyileştirici gücüyle vatanı maviyle sarmalayıp derin mavi izler bıraktığı 78. mavi bugün. 9:05 öyle bir saat ki mavinin gözlerde yaşlar ve mavi dolu hayallerle bıraktığı sonsuzluğa başlangıcın günü.
Tam 93 yıldır etrafımızda gördüğümüz, ellediğimiz, kokladığımız her şey, yürüdüğümüz özgür yol, rahat nefes aldığımız atmosferden giyebildiğimiz modern ve mavili kıyafetlere kadar tümü bu iki çift mavi gözün eseri. Ne kuvvetli bir mavi sevgisi ki değil 78 yıl, asırlarca bitmeyecek, unutalamayacak ve unutturamayacak kadar sarmalamış dört bir yanımızı.
Modern mavi sokaklar var bugün etrafımızda sayende
Hangi renk alacağımıza karar veremeyip saatlerce düşündüğümüz renk renk, çeşit çeşit birbirinden şık kıyafetler var bugün sayende.
Birbirimizi zorlanmadan anlayabilecek, derdimizi paylaşabilecek dilimizi nesillerimize aktarabileceğimiz bir Türkçemiz var sayende.
Her seçim günü sandıklara koşan tıpkı erkekler gibi bağımsızlığını kazanabilmiş kadınlar var sayende.
Soyadlarını ayakta tutan bir millet var sayende.
Laiklikten tek bir kelime anlamasa da en azından laik yaşamasını öğrenen ve istemese de öğrenecek var sayende.
En umutsuz günlerde dahi karamsarlığa düşmeyerek iki çift mavi gözü hatırlayacak, her 10 kasım günü Anıtkabir’i adım atılmayacak kadar dolduracak bir nesil var sayende.
Bunun yanında bunlar da yok değil elbet…
Adın her anıldığında hasetlendiğinden yüzü ekşiyen, konuyu değiştirmeye çalışıp yaptıklarınla yaşayan ama yaptıklarını kabullenemeyecek kadar aciz bir kesim var yokluğunda.
Yaptıklarınla içten içe gurur duyup dışa kin ve nefret kusan bir cehalet var ardında.
Dünya varoldukça sürecek savaş var, kan var, kavga ve gürültü var. Bu topraklardan sanki hiç geçmemişsin sanıp her adın anıldığında tökezleyen mahluklar var.
Atatürk adındaki Türk’ü çekemeyen salt Türk olduğu için yok etmeye çalışıp kendini yok ederken bulanlar var.
Adam karalayanlar, iftira atanlar, masumu suçlu, suçluyu suçsuz, hakikatı yanlış yapanlar iki çift mavi gözü silmeye çalışıp başladıkları mavi noktaya dönenler var.
Anlı şanlı bayrağını karalayanlar, kırmızıyı nefret, beyazı kin yapmaya çalışanlar ama her dalgalanışında bastığı toprakları tanımak zorunda kalanlar var.
Kısaca bu iki çift mavi gözü her siyaha boyama çalışmasının içerisinde bir umutsuzluk, bir çaresizlik, bir acizlik bir zavallılık ve karamsarlık var. Hırsın içerisinde kaybolurken her birinin içerisinde taşıdığı, etrafında kokladığı, sokaklarda tattığı, kitaplarda okuduğu, resimlerde görüp asla vazgeçemediği iki çift mavi göz, adını anarken saygı ve minnet duyduğu, vatanının borcu, borcunun vatanı olduğunu hatırlatan Mustafa Kemal Atatürk var.
Sonsuzluğun 78. yaşında maviler yine bir arada yine göğüsleri kabara kabara ve sayende, “Ne mutlu Türk’üm diyene” diyor. Maviler beyaz kırmızı Türk bayrağına karışarak sen oluyorlar….
