Bir tarafın çıkarı, karşı tarafın kaybı… Bu açıklamaya, eşittir “menfaat” diyebilir miyiz? Belki de illa bir tarafın kaybetmesine gerek yoktur. Bütün güçleri birleştirip bir çıkar sağlamak da menfaat değil midir? Amaç çıkar ve samimiyet sahte ise evet menfaattir.
Menfaat ilişkileri: Kullanmak mı kullanılmak mı?
Günümüzde birçok insanı ayıran ama bir o kadar da birçoğunu birleştiren sebeplerden biridir menfaat aslında. Kendi hayatınızı örnek alın; arkadaşlarınızla yaptığınız çıkar ilişkileriniz, sizi kendi menfaati için kullandığını düşündüğünüz ve görüşmeme kararı aldığınız komşunuz, akrabanız… Hatta ne kadar acı bir durum olsa da anne ve babasına kendi çıkarı için bakan nice evlatlar var etrafta… Bu, belki sizsiniz belki bir yakınınız… Konu menfaat olunca örnek bulmakta zorlanmıyor insan.
Geçmiş geçmişte kalır, kapatılan defterler belki bir daha açılmamalıdır ama bugün biraz geçmişe dönün. Madem konumuz menfaat, kimler canınızı yaktı, kaç can yaktınız bunları düşünün. Çünkü kabul edin, kendi menfaati için sizi kullananlar oldu ya da siz kendi menfaatiniz için birilerini kullandınız. İnsan hayatı boyunca ikisine de maruz kalıyor maalesef. Hem kullanıyor hem kullanılıyor. Peki, sonunda kazanan taraf kim oluyor, kullanan mı kullanılan mı?
Gözle görülen kısımda kendi menfaati için başkalarını kullanan taraf her zaman kazanan taraf oluyor değil mi? Ne de olsa istediği oluyor, bir şekilde gülüyor yüzü. Çıkarcıların oyununa düşene de aptal, saf diyoruz. Diyoruz, hatta belki daha ağır bile konuşuyoruz. Peki, ya kullanıldığını bile bile sesini çıkarmayanlara ne demek gerekir? Saf desek olmaz, kurnazlıkla hiç alakası yok. Belki de “Ben bana düşeni yapayım da nasılsa kaybedeceğim bir şey yok, istediği gibi kullansın” deyip durumu dramatizeleştirmiyordur.
Olaya diğer bir açıdan baktığımızda sevgili çıkarcılar kendilerini akıllı ve kurnaz sanadursun aslında görmediğimiz dünyanın zavallılarıdırlar. Çünkü bilmezler farkında olmadan kullandıkları kişiye faydalarının dokunduğunu… Nasıl mı? Her şeyi gören bu iyi niyeti karşılıksız bırakır mı sanıyorsunuz? Aksine, ona öyle güzel kapılar açılır ki, kendi bile anlamaz bunların sebebini. Hangi iyilik karşılıksız kalmış ki…
Şöyle ki, işi düşünce arayıp soranlar, kendi çıkarı için başkalarını kullananlar, gerçekten işiniz düşünce arayın bizi. Sizin sayenizde bize çok güzel şeyler sunuluyor ve bizi çok daha güzel şeyler bekliyor.
Ve siz çıkar için kullanıldığını bile bile yine de elinden geleni yapanlar, boş verin yardım edebildiğiniz kadar yardım edin kapınıza çalana. Çünkü çıkarcı kendi çıkarını düşünürken siz aslında kendi kaderinize yön veriyorsunuz.
