BMTH ile başka bir yolculuk: Amo

Metalcore’dan elektronik-rock’a uzanan hikaye devam ediyor, Bring Me The Horizon (BMTH) yeni albümü Amo ile karşımızda.

Uyandım, işe geldim, hemen kulaklığımı takıp bir kaç saat önce çıkan albümü dinlemeye başladım. Bir önceki albümlerinde tür olarak kaydıkları pop-rock tarzına benzer bir albüm bekleniyordu yine, ek olarak ambient ve elektronik etmenlerin dolu olduğu bir albüm var karşımızda. Eski BMTH fanları çıldırıyordur muhtemelen ama iyi müziğin keyfini çıkarmaya davet ediyorum herkesi.

Bambaşka bir albüm olduğu, giriş parçasıyla belli ediyor kendini. Çok yoğun duygular içeren, psikolojik olarak sizi ordan oraya sürükleyen bir albüm.

Grubun yaklaşık olarak 5 ay önce çıkardığı, yeni albümün habericisi olan teklisi ‘MANTRA‘, daha albüm çıkmadan kalitesiyle her yerden övgüler almıştı. Grammy adaylığıyla da bunu pekiştirdi diyebiliriz. BMTH ilk defa bu sene, MANTRA şarkısıyla Grammy Müzik Ödülleri’nde En İyi Rock Şarkısı kategorisinde aday oldu.

Albüm çıkmadan önce yayınlanan single çalışmalarından biri de ‘wonderful life‘. Grup, bu şarkı için “albümdeki en sert şarkı” yorumunu yaptıklarında, aslında elektronik pop-rock tarzında bir albüm geleceğinden emin olmuştum. Diğer yayınlanan ‘medicine‘ teklisi bunu işaret ediyordu en azından, beklediğim gibi de oldu. Eski fanların aklında kalan o sert sound ve Oli’nin brutal vokallerinden yoksun bir albümde, ‘wonderful life’ parçası bir yıldız gibi parlıyor diyebilirim. Sözleriyle, müziğiyle bu parça benim için başyapıt konumunda.

‘in the dark‘ şarkısının altında çarpıcı bir hikaye var aslında. Oli, eski eşi Hannah Snowden tarafından aldatılması ve akabinde evliliklerinin bitmesi sonucu, içinde bulunduğu ruh halini döküyor bizlere. Tüm bu süreçte, Snowden tarafından maruz kaldığı psikolojik zorlukları anlatıyor, ondan daha fazla sır saklayamayacağını ve aldatma hakkında her şeyi bildiğini söyleyerek noktalıyor. Albümdeki en iyi parçalardan.

Albüm ismi Amo, Portekizcede “seviyorum” anlamına geliyor

Albümdeki iki interlude (ara-geçiş) parçasından biri olan ‘ouch‘ parçasında da yine bu olaya değiniyor Oli. Bir önceki albümlerinde olan, “I Will Follow You” şarkısına (yazılmış en iyi aşk şarkılarından biri) ithafta bulunarak, söylediği tüm o güzel sözleri birer birer geri alıyor;

“So, you can drag me through hell, If ıt meant I could hold your hand, I wıll follow you, ’cause I’m under your spell”

     yerini şu sözlere bırakıyor;

“I know I saıd I was under your spell, But thıs hex ıs on another level, And I know I said you could drag me through Hell, But I hoped you wouldn’t fuck the Devıl“

2012 yılında gruba katıldıktan sonra, tarz ve müzik olarak grubu bambaşka bir yere taşıyan, klavyeden sorumlu gözükse de, BMTH’nin şuanki halinin –bence–  en büyük mimarı olan Jordan Fish, “sugar honey ice & tea” parçasında, yine küçük kelime oyunlarıyla kendini belli ediyor; “everybody’s full of (s)ugar (h)oney (i)ce & (t)ea”.

Rap ve beatbox sanatçısı Rahzel ile yaptıkları “heavy metal” şarkısı baya bir ilginç. Aynı anda hem rock, hem elektronik, hem r&b şarkısı dinliyoruz gibi. Grup bu parçayla birlikte, eski fanlarının artık onları sevmeyeceği korkusundan bahsediyor ve 10 yıl önce olduğu gibi metal müzik yapmadıklarını/yapmayacaklarını bu parçayla ilan ediyorlar. Her zaman olduğu gibi albümü şöyle bir değerlendirdim.

Siz de, Amo’yu spotify ve diğer müzik platformlarından dinleyebilirsiniz.

Siz yeni Bring Me The Horizon albümü hakkında ne düşünüyorsunuz?

Twenty One Pilots’tan yeni ablüm: Trench!