Günümüzde ayrılık ve aldatma hikayelerini çok duyar olduk. Ünlülerin aşk hayatları çarşaf çarşaf gazetelerde, sıradan insanlarınki ise mahalle dedikodularında saklı. Aşk şarkıları artsa da anlamlı aşk şarkıları yerini tekrarlanan cümlelere bıraktı. Genel tema şarkılarda da aynı; ben senden daha iyisini bulurum ya da beni aldattın…
Tek kullanımlık hayatlar…
Eski şarkıları dinlediğimizde gönül telinin titreme sebebi budur aslında, adamlar sevmeyi biliyormuş ya da aşka aşık olmayı biliyor ve aşkı hak ediyorlarmış. Şarkılarda tarif edilen güzellikteki kadınlar, tarifi mümkün olmayan duygular şimdi nerede? Hangimiz böyle bir aşkı tarif ediyoruz? Kaçımız beraber olduğumuz kişiye dürüstçe duygularımızı dile getiriyoruz? Kaçımız sevdiğimiz kişiyi madden elinde olanları söylemeden duygularıyla tarif ediyoruz?
Yüz yılımızda sevgide aşkta tuhaf bir hal aldı; sanki insanlar duyguları değil tutkuları, bedenleri ve maddeyi seviyorlar yalnızca.
Çalışmak, para kazanmak, tüketmek bu üçleme hayatımızın temelini oluşturmaya başladı, bu yüzden hayatımızda kullandığımız tüm diğer ürünler gibi tek kullanımlık oldu. Sanki her gün beğendiğimiz yeni bir maskeyi takıp geziniyoruz ortalıkta.
Cinsellik, sevgi, aşk üçgeninin yanına geldiğimde aklıma ilk gelen Agape ve Eros oluyor. Agape; en basit tarifiyle karşılıksız bir aşkı ya da manevi aşka dönüşecek olan beşeri aşkı simgeler. Eros ise içinde cinsellik ve ihtirası barındıran aşkı, o da sonunda manevi aşka ulaşabilir, kişi bedenini doğru bilirse. Biz tüketim toplumu aşıkları Eros’ta saplanıp kalıyoruz bir türlü Agape’ye varamıyoruz. Neden acaba? Cevabı basit çünkü artık doyumsuzuz hep daha iyisini istiyoruz, yeni insanlar, yeni kaçamaklar belki de yeni bedenler. Nefsimizi köreltip Agape olmak çok mu zor bizler için? Hayır, sadece doğru kişiyi doğru nedenlerle seçip (maddi değerleri göz önünde bulundurmadan) emin olup yaşamını düzenli hale getirebilmeli insan.
Bülbül aşık, gül maşuk…
Romeo ve Juliet, Mem ile Zin, Tahir ile Zühre, Leyla ile Mecnun, gül ile bülbül; bunlar Agape olmayı başarmış aşıklardan örnekler.
Sona gelirken gül ile bülbülden alıntı yapmalı:
“Bülbül aşık, gül maşuktur. Gül, aşığının kendisi uğruna ne kadar fedakarlığa katlanabileceğini, nelerden vazgeçebileceğini görmek için önce bülbülün dalına konmasına izin verir. Sonra bülbülün kendinden geçmişliğinden yararlanarak dikenlerini batırıp yüreğini kanatır. Bülbülün kanını emen gül goncalarını onun kanı kullanarak yapar; renk katar, koku katar. Gülün goncasını ‘gül’ yapan, bülbüldür …”
Hayatlarımızı madde dünyasında tek kullanımlık hale getirmek yerine ruhumuzu ve zihnimizi dolduracak günler geçirelim; sevgiyle kalın.
